Ton Broekhuis
12 juli 2010The sky is not the limit, the ground is………….
Tot m’n zestiende wilde ik verkeersvlieger worden. Maar ik kreeg ook andere interesses. Het vliegen verdween een beetje naar de achtergrond. Op de PC kon ik me redelijk vermaken met Flightsimulator. De vliegkriebels bleven echter in mijn lijf en na een liefdevol duwtje van mijn vrouw Saskia ging ik uiteindelijk vlieglessen nemen. Veel heb ik te danken aan geduldige en bekwame instructeurs zoals Ruben Fürste en Willem van Duin.
Na een paar maanden mocht ik solo vliegen. Alle vliegers weten zich hun first solo nog wel te herinneren. Wat een geweldige ervaring! De theorie kostte vrij veel tijd. Maar ik haalde redelijk snel alle examens. De mooiste tocht in de les-periode was de “grote driehoek”: solo naar Midden Zeeland en Teuge. Nog nooit voelde ik mij zo vrij en rijk. De wereld was van mij en ik genoot van iedere minuut. In het magische jaar 2000 haalde ik mijn felbegeerde brevet.
Gemiddeld vlieg ik zo’n 40 uur per jaar. Sinds kort heb ik een participatie in een prachtige Piper Archer bij de Stichting Piper Pilots.
In mijn logboek staan inmiddels de nodige “rondjes polder”, trips naar Texel maar ook tochten naar Duitsland, Frankrijk en Engeland. In 2007 heb ik zelfs een paar weken boven Nieuw Zeeland gevlogen. Een ervaring om nooit te vergeten!
Vliegen met Hoogvliegers vind ik prachtig. Jonge mensen, die hun ziekte even op de grond leggen, in de lucht laten genieten van het piloot-zijn (ze mogen zelf sturen!)……… het is een eer en genoegen om dat te mogen doen!
Ton Broekhuis
Tot m’n zestiende wilde ik verkeersvlieger worden. Maar ik kreeg ook andere interesses. Het vliegen verdween een beetje naar de achtergrond. Op de PC kon ik me redelijk vermaken met Flightsimulator. De vliegkriebels bleven echter in mijn lijf en na een liefdevol duwtje van mijn vrouw Saskia ging ik uiteindelijk vlieglessen nemen. Veel heb ik te danken aan geduldige en bekwame instructeurs zoals Ruben Fürste en Willem van Duin.
Na een paar maanden mocht ik solo vliegen. Alle vliegers weten zich hun first solo nog wel te herinneren. Wat een geweldige ervaring! De theorie kostte vrij veel tijd. Maar ik haalde redelijk snel alle examens. De mooiste tocht in de les-periode was de “grote driehoek”: solo naar Midden Zeeland en Teuge. Nog nooit voelde ik mij zo vrij en rijk. De wereld was van mij en ik genoot van iedere minuut. In het magische jaar 2000 haalde ik mijn felbegeerde brevet.
Gemiddeld vlieg ik zo’n 40 uur per jaar. Sinds kort heb ik een participatie in een prachtige Piper Archer bij de Stichting Piper Pilots.
In mijn logboek staan inmiddels de nodige “rondjes polder”, trips naar Texel maar ook tochten naar Duitsland, Frankrijk en Engeland. In 2007 heb ik zelfs een paar weken boven Nieuw Zeeland gevlogen. Een ervaring om nooit te vergeten!
Vliegen met Hoogvliegers vind ik prachtig. Jonge mensen, die hun ziekte even op de grond leggen, in de lucht laten genieten van het piloot-zijn (ze mogen zelf sturen!)……… het is een eer en genoegen om dat te mogen doen!
Ton Broekhuis