Op pad met Hoogvlieger Ruben

Eindelijk was het zover! Ruben gaat voor het eerst … VLIEGEN!

En voor mij was dat natuurlijk ook spannend! Want hoe vaak overkomt je dat nog als piloot, met iemand te vliegen die nooit verder heeft gevlogen als een keertje van een stoel af te springen? Dus daar kwam hij dan: een stoer mannetje, tikje schuchter maar ook vastberaden: vandaag ben ik piloot!

Al snel had ik zijn aandacht: die vleugels zijn toch wel wat groter als gedacht en die propellor .. wauw! .. trekt die koffiemolen ons straks zo hard omhoog? En de diesel? Die zit vast boven in die vleugel (goed gezien!) en de koptelefoon … o ja, dáár moet die in (als de piloot hem tenminste niet in zijn tas laat zitten).

Ruben wordt sneller in de stoel gedrukt als hij verwachtte, en .. meteen die bocht naar links, zo zeg, ik leg hem uit dat dit de meest speciale startbaan is die we hebben op Hilversum. Al snel worden de koeien beneden ons net zo klein als van een speelgoedboerderij en racen we met 180 km/u richting Amsterdam, het Muiderslot en Naarden-Vesting. Ik geef het stuur aan Ruben. Knuistjes ontspannen op het stuur, ik ben onder de indruk! Een talentvolle co-piloot die zijn hand niet omdraait voor een comfortabel stukje rondsturen van dit vliegende gevaarte, ik hoefde (bijna) niks te doen! Vader Bas kijkt trots en relaxed vanaf de achterbank toe. Het is voorbij voordat we er erg in hebben en met een ‘hupje’ van vreugde landen we de Cessna weer op diezelfde befaamde baan 31 van het meest bekende grasveld van Nederland.

Met volle overtuiging rijk ik Ruben zijn diploma uit, hij heeft het fantastisch gedaan! En dan mag je natuurlijk ook het logboek van de piloot aftekenen, want dat hoort erbij :-)

Kees van Til
Ruben (11 juli 2021)