Kim Bakkum

Hoogvliegers               14-02-2009
 
Zaterdag vlogen papa, mijn zus Romy, piloot Frank en ik mee met een privé vliegtuigje. Ik kreeg ook een mooi T-shirt van hoogvliegers en een pet. Het was echt heel cool. Het was helder weer dus we zagen alles keigoed. Ik mocht ook voorin zitten en zelfs sturen!!! Dat was echt gaaf.

 

Je moest een kompas volgen, als hij links stond moest je naar links. Het lukte heel goed. Ik vloog bijna de hele tijd. Alleen boven onze plaats Veghel en bij het landen en opstijgen nam Frank het stuur over. Het was echt een mooi gezicht. Ik herkende ons huis en de wijk meteen. Je zag zelfs de strepen op het wegdek, zo laag vlogen we!!! We vlogen vanuit België over Brabant naar Veghel. We hebben ook meerdere plaatsjes gezien zoals Eindhoven en Uden. Ik had zo’n koptelefoon op, zo konden Frank en ik met elkaar communiceren. Het was heel grappig. Soms praatte hij met mensen van andere vliegbasissen. Ik verstond er alleen niet echt veel van. Hij moest toestemming vragen of hij er overheen mocht vliegen. Het vliegreisje duurde ongeveer een uur. Het vliegtuigje vloog ongeveer 300 km/uur. (snel dus) Bij het landen maakte Frank een doorstart. Hij vloog omlaag, raakte de grond (Wel met wieltjes omlaag hoor!) en vloog weer omhoog. Mama was de hele tijd met de vriendin van Frank gebleven. Ze hebben foto’s gemaakt van het vliegtuig en ons. Toen we de doorstart maakte was mama helaas net te laat met filmen. Ik zag er echt heel leuk uit met dat ding op m’n hoofd. Het is echt een leuke ervaring, als kind achter een stuur van een vliegtuig zitten. Ik had zowat meteen door hoe dat werkte. Jammer genoeg mag je geen piloot worden als je diabetes hebt, ik vond het net zo leuk. Voor Romy was het de eerste keer dat ze vloog. Ze vond het geweldig!!! Net als papa en ik. Ik had 2 keer gevlogen in een groot vliegtuig en dit was voor mij ook de eerste keer in een vierpersoons vliegtuigje. Het was echt een mega leuke dag die ik niet vergeet.
 
Geschreven door Kim.