Vrijwilliger Ed Soepboer

9 mei 2009, ondersteuning op Vliegveld de Kooy.

 

Ondergetekende, Ed Soepboer, vader en schoonvader van Ilona en David, kwam via zijn hobby, luchtvaart in de breedste zin van het woord, in aanraking met de organisatie van de Hoogvliegers.

Doelstelling van Stichting Hoogvliegers is chronisch en terminaal zieke kinderen zelf laten vliegen. In 2008 vlogen er bijna 700 kinderen. In 2009 gaan we minstens duizend kinderen laten vliegen. In 2010 moet dat aantal verdubbelen naar 2.000 , en in  2011 willen we 2.500 kinderen laten vliegen.

Toen ik ergens in maart aangaf wel iets te willen betekenen in de organisatie bleek er o.a. nog behoefte te zijn aan EHBO’ers voor die dag. En natuurlijk hoefde ik niet ver te zoeken, en I & D waren bereid die dag aanwezig te zijn met paps als verbindelaar. Nadat ik contact had gezocht met Jolanda, zij op haar beurt weer met het bestuur, bleek e.e.a. te realiseren, en zelfs zonder kosten!
De dag zelf was voor mij maar ook voor vliegveld de Kooy de eerste keer.

Een kort verslag:

Wij werden verzocht om 07.45 uur aanwezig te zijn voor de briefing voor de dag. Tientallen vrijwilligers met ons waren aanwezig. Na een kopje koffie het welkoms woord en een rondje voorstellen aan elkaar. Al snel druppelden de eerste deelnemer binnen die verwelkomd werden door de daarvoor aangestelde vrijwilligers (ieder had zijn eigen groep en taak daarin) met als belangrijkste opdracht, “laat het kind vandaag de hoofdpersoon zijn, er wordt niet gesproken over de handicap of ziekte tenzij men daar zelf over begint”.  Alle kinderen konden, eventueel met een begeleider, een vlucht maken met een vliegtuigje en een helikopter, en in de vliegtuigjes mochten de kinderen zelf het roer in handen nemen. Vluchten die gemiddeld wel een minuut of twintig duurden, en veelal rond Den Helder en over het wad gingen. Grote verhalen kwamen er uit voort, zelf zeehondjes waren gezien, en natuurlijk glunderende koppies, en smiles van oor tot oor.                                                                                                                                         

Enkele kinderen waren onderweg nog opgepikt door grote vrachtwagens, begeleid door vrijwilligers van de politie. Met die vrachtwagens was het dan weer mogelijk een rondje over de het marineterrein te maken en daar zelfs op de schietbaan nog even te schieten. De politie was aanwezig met diverse voertuigen waarin met gillende banden en loeiende sirenes ook een ronde gemaakt kon worden. Op de Kooy kon de brandweer nog bezocht worden en mocht de brandslang gehanteerd worden. Je kunt je voorstellen dat het voor de meeste kinderen dan ook moeilijk was aan te geven wat nou leuker was, het vliegtuig, de helikopter, de vrachtwagen of de politiewagen.

Eten en drinken, een leuke herinnering voor de kinderen, alles was gratis en gesponsord. En dus ook de deelname van het Rode Kruis. Daar ik niet weet of de stichting zelf contact zal zoeken om hiervoor te bedanken (er waren zoveel vrijwilligers en sponsors) wil ik dat graag uit hun naam doen. Aan het bestuur van de stichting heb ik het echter anders verwoord, “ik wil graag de stichting bedanken voor een geweldige dag waaraan wij als Rode Kruis alleen maar een bijdrage hebben gedaan”.  Gelukkig zijn de EHBO koffers verder niet open geweest, en konden zelfs Bo en Jur even deelnemen door in de vrachtwagen en met de politie een rondje te maken met als oppas oma Gepke.

Nogmaals heel veel dank, vooral namens alle 90 kinderen, en ik hoop een volgende keer weer te mogen aankloppen. (PS: bezoek ook eens de site: www.stichtinghoogvliegers.nl)

Met vriendelijke groet,

Ed Soepboer

 

Bijgevoegd nog enkele fotootjes.