Jorn Lohuis
31 mei 2008Teuge, 31 mei 2008
Vandaag was het zover. Jorn Lohuis zou Hoogvlieger worden. Nadat ik bij toeval in de Libelle dit artikel had gelezen:
Stichting Hoogvliegers heeft als doel zoveel mogelijk chronisch- en terminaal zieke kinderen rondvluchten aan te bieden. Niet zomaar rondvluchten, maar zij mogen ook zelf sturen en ontvangen na afloop een écht Vliegbrevet.
Tot voor kort was ik grondstewardess bij de KLM op Schiphol. Tijdens mijn werk heb ik diverse mensen leren kennen. Waaronder ook de toekomstige vice-voorzitter van de Stichting Hoogvliegers en piloot bij Transavia. Nadat ik verhuisd was naar Eelde en mijn werk op Schiphol beëindigd had, werd ik samen met mijn partner benaderd om organisator te worden voor de Stichting Hoogvliegers. Onze taak was een “Grote Hoogvliegersdag” op Groningen Airport Eelde te organiseren.
Vlak daarna kreeg ik het betreffende Libelle artikel onder ogen. Dit deed mij zoveel dat ik direct contact zocht met onze Stichting. Op mijn voorstel of ik van Jorn een Hoogvlieger mocht maken kwam direct toestemming: “Doen!”.
Aangezien in het artikel naam en adres stonden kon ik gemakkelijk het telefoonnummer achterhalen. In eerste instantie reageerde moeder Lohuis terughoudend. Gelijk had ze! Een vreemde die zomaar belt om je zoon een vliegtocht aan te bieden, dat is niet helemaal zuivere koffie… Gauw een mail met adres van de Stichting er achteraan gestuurd, www.stichtinghoogvliegers.nl. En de vice-voorzitter sloot het direct kort met een datum en een vlieger. Piloot Arnoud stelde belangeloos zichzelf als piloot en zijn toestel beschikbaar.
Zoals gezegd was vandaag de dag. Afgesproken was om elkaar om 13.45 op vliegveld Teuge te ontmoeten. Aangekomen keken we rond naar een 4-persoons familie. In eerste instantie konden we de familie niet vinden.Wel zagen we een grote groep met opa’s en oma’s, tantes, ooms, neven en nichten. Dit bleek de familie te zijn. Allemaal waren ze meegekomen om Jorn piloot te zien worden. Al gauw arriveerde Arnoud vanaf vliegveld Lelystad. Na een kennismakingsrondje werd er druk overlegd gepleegd welke route te vliegen:
Jorn wilde graag over zijn huis vliegen. En zo werd afgesproken.
Om een Hoogvlieger te worden krijg je ook het uniform uitgereikt.
Een echte Hoogvlieger.
Jorn mocht 2 personen uitkiezen om met hem mee te vliegen. Dat werden grote zus en en Tante die het artikel naar Libelle had gestuurd. Hier samen met piloot Arnoud, links zus Nadia en rechts tante Dianne.
Vol spanning….
Als een echte piloot hoofdtelefoon op, klaar voor de vlucht. Eerst krijgt Jorn nog, zoals het hoort, een echte briefing. Hij moet zelf alle metertjes controleren en de standen doorgeven aan de gezagvoerder.
Klaar voor vertrek!
Stralend komt Jorn weer terug.
Op de vraag hoe het was geweest: “Cool!!”. Honderduit vertelde hij wat hij allemaal had gezien en gedaan. Aanleg om piloot te worden heeft Jorn wel aldus Arnoud: “Een natuurtalent, hij heeft behalve start en landing de hele route zelf gevlogen!”.
Na nog een gezellige babbel na afloop ging Arnoud weer richting Lelystad en wij richting Eelde. Aangezien de weg om het vliegveld heen loopt konden wij nog zien hoe Arnoud met het toestel afscheid nam van de familie door met het toestel “te zwaaien”.
Geweldig dat ik dit de familie mocht aanbieden. Je krijgt er zoveel voor terug. Dat stralende koppie van Jorn, heerlijk!
Mieke Link
Organisator
Stichting Hoogvliegers.
Vandaag was het zover. Jorn Lohuis zou Hoogvlieger worden. Nadat ik bij toeval in de Libelle dit artikel had gelezen:
Stichting Hoogvliegers heeft als doel zoveel mogelijk chronisch- en terminaal zieke kinderen rondvluchten aan te bieden. Niet zomaar rondvluchten, maar zij mogen ook zelf sturen en ontvangen na afloop een écht Vliegbrevet.
Tot voor kort was ik grondstewardess bij de KLM op Schiphol. Tijdens mijn werk heb ik diverse mensen leren kennen. Waaronder ook de toekomstige vice-voorzitter van de Stichting Hoogvliegers en piloot bij Transavia. Nadat ik verhuisd was naar Eelde en mijn werk op Schiphol beëindigd had, werd ik samen met mijn partner benaderd om organisator te worden voor de Stichting Hoogvliegers. Onze taak was een “Grote Hoogvliegersdag” op Groningen Airport Eelde te organiseren.
Vlak daarna kreeg ik het betreffende Libelle artikel onder ogen. Dit deed mij zoveel dat ik direct contact zocht met onze Stichting. Op mijn voorstel of ik van Jorn een Hoogvlieger mocht maken kwam direct toestemming: “Doen!”.
Aangezien in het artikel naam en adres stonden kon ik gemakkelijk het telefoonnummer achterhalen. In eerste instantie reageerde moeder Lohuis terughoudend. Gelijk had ze! Een vreemde die zomaar belt om je zoon een vliegtocht aan te bieden, dat is niet helemaal zuivere koffie… Gauw een mail met adres van de Stichting er achteraan gestuurd, www.stichtinghoogvliegers.nl. En de vice-voorzitter sloot het direct kort met een datum en een vlieger. Piloot Arnoud stelde belangeloos zichzelf als piloot en zijn toestel beschikbaar.
Zoals gezegd was vandaag de dag. Afgesproken was om elkaar om 13.45 op vliegveld Teuge te ontmoeten. Aangekomen keken we rond naar een 4-persoons familie. In eerste instantie konden we de familie niet vinden.Wel zagen we een grote groep met opa’s en oma’s, tantes, ooms, neven en nichten. Dit bleek de familie te zijn. Allemaal waren ze meegekomen om Jorn piloot te zien worden. Al gauw arriveerde Arnoud vanaf vliegveld Lelystad. Na een kennismakingsrondje werd er druk overlegd gepleegd welke route te vliegen:
Jorn wilde graag over zijn huis vliegen. En zo werd afgesproken.
Om een Hoogvlieger te worden krijg je ook het uniform uitgereikt.
Een echte Hoogvlieger.
Jorn mocht 2 personen uitkiezen om met hem mee te vliegen. Dat werden grote zus en en Tante die het artikel naar Libelle had gestuurd. Hier samen met piloot Arnoud, links zus Nadia en rechts tante Dianne.
Vol spanning….
Als een echte piloot hoofdtelefoon op, klaar voor de vlucht. Eerst krijgt Jorn nog, zoals het hoort, een echte briefing. Hij moet zelf alle metertjes controleren en de standen doorgeven aan de gezagvoerder.
Klaar voor vertrek!
Stralend komt Jorn weer terug.
Op de vraag hoe het was geweest: “Cool!!”. Honderduit vertelde hij wat hij allemaal had gezien en gedaan. Aanleg om piloot te worden heeft Jorn wel aldus Arnoud: “Een natuurtalent, hij heeft behalve start en landing de hele route zelf gevlogen!”.
Na nog een gezellige babbel na afloop ging Arnoud weer richting Lelystad en wij richting Eelde. Aangezien de weg om het vliegveld heen loopt konden wij nog zien hoe Arnoud met het toestel afscheid nam van de familie door met het toestel “te zwaaien”.
Geweldig dat ik dit de familie mocht aanbieden. Je krijgt er zoveel voor terug. Dat stralende koppie van Jorn, heerlijk!
Mieke Link
Organisator
Stichting Hoogvliegers.