Tessa Huijbregts

17 augustus 2008

Tessa de Hoogvlieger

Naast dat we aanvragen krijgen zorgen de vrijwilligers en organisatoren ook voor individuele Hoogvliegersdagen. Kevin Engelen, Coördinator veiligheid landside, heeft zich ingezet om Tessa Huijbregts haar Hoogvliegers ervaring te laten genieten. Collega en vriend Franck de Groot (piloot) is ingeschakeld en ondanks dat Franck al op Grote Hoogvliegers dagen heeft gevlogen was dit voor hem de eerste keer dat hij individueel op pad ging. Bijzonder leuk verslag van de ouders en ook zeker de moeite waard om te lezen is de 'eerste keer' ervaring van Franck.

Verslag ouders:

Zondag 17 augustus 2008,

DEZE DAG ZULLEN WE NOOIT VERGETEN!!!!!!

In de maand juni heeft een vriendin van mij SONJA, ons voorgedragen aan de “Stichting Hoogvliegers”. Zij zetten zich in voor chronisch zieke kindjes, maar ook kindjes die terminaal zijn. Wat goed dat er ook nog mensen bestaan die graag iets willen doen voor de medemens. Onze dochter Tessa van 7 jaar heeft autisme, een mooie blonde engel met prachtige ondeugende ogen, gewoon een lekker meisje om te zien.

Het is natuurlijk mooi meegenomen als je er mooi uitziet, maar in deze maatschappij brengt dat veel problemen met zich mee. Zeker volwassen mensen, waarvan je toch zou verwachten dat zeker zij zich goed opstellen naar deze kinderen toe, het vaak, doordat zij zich juist fout opstellen ten opzichte van deze kinderen hun eigen kinderen de kinderen met autisme anders behandelen, natuurlijk niet alleen kinderen met autisme, maar ook kinderen met Syndroom van Down, of ernstig zieke kinderen.

Onze Tessa zit op een niveau van 3 jaar oud, wij zijn gelukkig erg nuchter en gaan er goed mee om, ook Tessa haar broertje Barry van 8 jaar is te lief voor haar. Maar toch zijn we vaak verdrietig, dat zal altijd blijven, iedereen heeft altijd weer een bepaalde verwachting van onze mooie Tessa, maar juist daarom is het soms zo zwaar, mensen zien niets aan haar, bij een kindje met Down is het zichtbaar en nemen meteen al afstand, bij ons gaat het een stapje verder, eerst dichtbij , wat een leuk meisje, dan de vraag hoe oud ze is, waaraan ik dan meteen weet, dat ze dan al aan het denken zijn geslagen, vervolgens de afstand die daarna weer volgt. We zij er al aan gewend geraakt. Voor ons telt alleen maar als Tessa maar GELUKKIG IS!!! Laten we eerlijk zijn Tessa is nog steeds bij ons, er zijn een hoop ouders die hun kindjes verliezen na een ernstige ziekte, dus wat klagen wij dan nog!!!

Nou op zondag 17 augustus was het dan zover, Tessa was de dag ervoor al opgelaten. Haar broertje Barry en papa ook natuurlijk, zij mochten ook mee in het vliegtuig met piloot Franck, ontzettend geduldig en hij deed het zo leuk. Tessa stapte in alsof ze iedere dag vliegt, geweldig dat koppie met die grote koptelefoon op, op deze manier stond ze in contact met Franck , er zijn mooie foto’s gemaakt.

Voor de vlucht hebben we ook nog het “Aviodrome” bezocht, echt een aanrader voor iedereen. Ze hebben boven onze woning in Purmerend gevlogen, boven Amsterdam, en daarna weer terug naar Lelystad. Tessa maakte bijna nog een paar loopings, ze is echt niet bang!!! Kortom het was een geweldige dag om nooit te vergeten. Zal proberen om zeker mijn steentje bij te dragen, om geld in te zamelen voor deze Stichting. Er zijn nog zoveel kindjes die graag, al is het maar voor 1 dag, even niet aan hun ziekte willen denken. Voor het hele gezin is het wel eens goed om ergens anders aan te kunnen denken. Namens Tessa, Barry, Walter en Jenny Huijbregts,

Lieve Hoogvliegers bedankt voor deze MOOIE DAG!!!!

Verslag Franck de Groot (piloot)

Mijn eerste keer…..

Er zijn dagen in je leven die je altijd bij zullen blijven, 17 juli 1999 (het behalen van mijn militaire vlieger wing), 22 maart 2003 (de geboorte van mijn zoon Justus). 17 augustus 2008, een dag die ik ook niet snel zal vergeten! Mijn eerste keer als Hoogvliegerpiloot voor een enkel meisje……Tessa!

Na een keer te hebben gevlogen op een Hoogvliegerdag (Groningen) werd mij gevraagd of ik ook af en toe wilde vliegen met een enkel kindje. Vliegen is na mij gezin mijn leven dus wat is er dan mooier om een kindje de dag van zijn/haar leven te geven als een echte piloot, het antwoord was daarom dan ook kort en krachtig…..JA!

Meteen kreeg ik mijn eerste kindje…..Tessa uit Purmerend. Door vakantie, het zomerseizoen bij transavia.com en natuurlijk het Nederlandse weer werd er wat geschoven met data maar 17 augustus was het dan zover. Een week voor de vlucht kwam een uit een andere hoek een tegenslag. Ik huurde mijn TB9 altijd bij AIS vliegschool op Lelystad Airport. Echter een week voor ik zou vliegen besloot de school, door het begin van enkele nieuwe klassen met leerling-vliegers, dat het niet meer mogelijk zou zijn om de vliegtuigen te laten huren door derden. Dit om er zeker van te zijn dat de leerlingen continuïteit gegarandeerd zou worden, iets wat heel belangrijk is in de eerste fase van een vliegopleiding. Na toch nog een telefoontje naar een van de eigenaren, Martin van der Meer, met de uitleg waar het allemaal voor was, werd mij meteen een vliegtuig gegarandeerd! Mijn dank is met geen pen te beschrijven maar toch dan nog een keer, THANKS!!!!

Om 14.00 uur was ik dan ook op de school om “mijn” Tobago TB9 met de registratie PH-BIS op te halen en te taxiën naar het platform van het Aviodrome. Daar had de familie al een leuke ochtend aangeboden gekregen van het luchtvaartmuseum. Ook hier namens de Stichting Hoogvliegers, DANK, de familie heeft een heerlijke dag gehad!
Eindelijk maakte ik dan kennis met de hele familie, vader, moeder, grote broer Bram (8 jaar) en natuurlijk de lieve Tessa (7 jaar). Een schattig meisje. Door haar autisme wat moeilijk te verstaan maar door haar lichaamstaal en haar mooie fonkelende ogen zag ik dat ze er echt heel veel zin in had om er een mooie vlucht van te maken. Papa en Bram mochten ook mee!

Om exact 1 minuut over half 3 kozen we het luchtruim in zuid westelijke richting. We klommen naar een hoogte van 1200 voet (ong 400 meter) en zette koers naar Volendam/Edam. Natuurlijk met Tessa aan het roer. Als een volwaardig kunstvliegpiloot wilde ze al snel een looping inzetten elke keer als ze wat tegen haar papa wilde zeggen. Na Volendam en Edam gingen we richting Purmerend waar een andere Hoogvlieger, Kevin Engelen, al klaar stond met fotocamera om ons te fotograferen boven onze wijk, de Weidevenne.

Op dat ogenblik stonden we al in contact met Schiphol en had ik de vraag uistaan of ik even over het centrum van Amsterdam heen mocht. Ook hier blijkt dat de naam Stichting Hoogvliegers deuren opent. Eigenlijk moet je hier een vluchtplan voor indienen maar een kleine tien minuten later draaide we een rondje boven de Dam en het Centraal Station. Daarna zette we even koers naar de ArenA, speciaal voor Bram, waarna Tessa het vliegtuig weer koerste naar Point B van Lelystad. Even later stonden weer aan de grond bij het Aviodrome. Na de BIS weer te hebben gestald in de AIS hangaar ben ik nog even naar het Aviodrome gereden om afscheid te nemen van Tessa en haar familie. Nog steeds was de kleine meid aan het glunderen van oor tot oor. Papa en Bram trouwens ook!!!

Ik kan u verzekeren, voor de piloot was dit ook een schitterende ervaring!!!!

Franck de Groot