Jytte Stolze
25 september 2008
Gisteren is Jytte een Hoogvlieger geweest, het was werkelijk fantastisch!!!
We hadden met piloot Gerard om 15.30 uur afgesproken bij Vliegclub Rotterdam. Het leek ons leuk om het Jytte pas op het vliegveld te vertellen (ze was inmiddels de enige die het nog niet wist), we waren er dan ook een uurtje eerder aanwezig.
We hebben het haar op het panoramaterras onder het genot van een kopje warme chocolademelk verteld.
Nou we hebben haar nog nooit zo verbaasd zien kijken, het was al helemaal een voltreffer,omdat ze even ervoor nog tegen d'r opa zei dat het haar wel leuk leek om met 'zo'n kleintje' te vliegen.
Je zult begrijpen de stemming zat er meteen lekker in en iedereen ( Jytte, papa, mama, Lars, Opa en Oma en tante Miep) zijn op pad gegaan naar de vliegclub.
Wij zijn daar door Piloot Gerard zeer hartelijk ontvangen en na de nodige uitleg over de route en natuurlijk de overhandiging van de stickers, folder, kleurplaten en het supergave T-shirt begon het toch wel heel spannend te worden.
Tot papa's geluk was er nog een plekje over en na wat overleg met broertje Lars (die zag het niet helemaal zitten), werd er besloten dat papa ook mee zou vliegen.
|
Gelukkig maar, want papa kan veel beter filmen dan mama.
We liepen voorzichtig naar het vliegtuig toe en wat Jytte heel toevallig vond was dat hij wit met blauw was, Jytte; 'tjee het is precies mijn lievelingskleur mama'.
Puur toeval natuurlijk, maar voor haar heel speciaal.
Na een fotosessie bij en op het vliegtuig, mochten we instappen.
Het was heel grappig om te zien hoe onbevangen en iets gereserveerd Jytte het allemaal onderging, want normaal voert ze het hoogste woord, lekker spannend allemaal, dat wel!
Na de nodige checks die in en rond het toestel gedaan werden, ging het toch echt gebeuren, ze mocht plaatsnemen, ging in de gordels evenals mama, papa en piloot Gerard en kreeg een koptelefoon op.
Het taxiën naar de baan was al reuze spannend over het opstijgen nog maar niet gesproken!
Ze zat als een prinses heerlijk naar buiten te kijken en genoot oprecht van wat ze allemaal zag!
Supergaaf was het om te zien dat we boven ons huis vlogen en het extra rondje was natuurlijk helemaal tof!
Het was heerlijk zonnig weer en konden de voor ons zo vertrouwde omgeving goed bekijken, ons dorp (dat vanuit de lucht maar een dorpje is), de Maeslandkering in de Nieuwe Waterweg, Hoek van Holland,de Maasvlakte (dat vanuit de lucht nog veel groter bleek te zijn dan wij dachten), de Erasmusbrug in Rotterdam, het Erasmus Ziekenhuis, de Euromast en in de verte tot papa's geluk het Feijenoord Stadion en nog veel meer natuurlijk.
|
Het was voor Jytte zo'n bijzondere ervaring, dat ze, om het geheel compleet te maken ook nog kans heeft gezien een paar minuutjes een tukkie te doen!
Dit tot verbazing en hilariteit van papa en mama!
Tja het was me wat, met recht een superdag om nooit meer te vergeten, voor Jytte, voor ons als ouders, haar broer, die niet wist hoe hard hij moest rennen achter het hek, van blijdschap, omdat we weer veilig geland waren, voor Opa en Oma en tante Miep.
Maar ook voor alle mensen om ons heen die naar ons hebben gezwaaid, lichtsignalen gegeven hebben en wat wel nog niet meer, en waar wij jammerlijk niets van gezien hebben, maar wat een enorm fijn en warm gevoel bij ons teweeg gebracht heeft.
En dat allemaal,omdat Stichting Hoogvliegers dit voor Jytte en ons heeft mogelijk gemaakt!!!
Het was een dag met een dikke vette gouden rand!!!
Zoals wij het in het Westlands zeggen: Helemaal goud!
Overigens stopt het niet na gisteren, want de dag erna ben je als Hoogvlieger bijna een attractie op school!
Iedereen wil van je weten hoe het was, van wie je dat mooie t-shirt en diploma hebt gekregen en of die man op de foto de piloot was.
Ook vandaag ben je nog even heel speciaal!
Namens Jytte, haar ouders en broer Opa en Oma, Tante Miep en iedereen die zo heeft meegeleefd:
Hartelijk dank voor deze mooie dag en herinnering!
Vriendelijke groetjes,
Jytte