Marciano van Vugt
22 september 2010Woensdag 22 september was het zover, ik mocht met vlieger Ben Merselis gaan vliegen.
(Twee weken ervoor had ik eigenlijk al mogen vliegen met Ben, maar het weer gooide roet in het eten. Gelukkig mocht ik toch wel vast bij het vliegtuig kijken en Ben vertelde alle “ins and outs”.)
Die middag was het prachtig weer en kon de vlucht dus doorgaan. Mijn vader (Chris) en ik hadden om 14.00 uur afgesproken met Ben op Rotterdam Airport.
Het welkom was hartelijk en even daarna hebben we samen op de kaart de route uitgestippeld. Toen alles klaar was gingen we richting het vliegtuig (een Piper 28 – PH-SVI) en daar mocht ik helpen met alles checken; kijken of er benzine in het vliegtuig zat, olie, of de vleugels werkten en nog veel meer.
Nadat alle checks ok waren, gingen we richting startbaan. Best spannend allemaal hoor. Ik vond het stijgen heel erg leuk, wat gaat zo’n klein vliegtuigje eigenlijk nog hard.
Het vluchtplan was als volgt: vanuit Rotterdam naar Delft, richting Den Haag, waar ik bij Scheveningen zelf mocht gaan vliegen richting de Maasvlakte. Toen richting Maassluis, rondje over Pernis, via de Kuip weer terug naar Rotterdam Airport.
We konden alles heel goed zien (Zelfs mijn eigen huis, waar opi, mama en Cynthia zelfs op het dak geklommen waren om te zwaaien. Omi en mijn zus Bonita waren in de tuin hard aan het zwaaien).
Toen we terugkwamen bij het vliegveld moesten we nog een extra rondje over Rotterdam vliegen, omdat er net een Boeing 737 van Transavia wegging. Daarna moesten we op 500 voet hoogte een rondje over Bergschenhoek vliegen om de turbulentie van die Boeing 737 te laten wegwaaien.
De landing ging prima en eigenlijk vond ik het heel erg jammer dat we klaar waren met vliegen, want ik vond het helemaal super!
Ik dacht dat mijn Hoogvliegersdag klaar was, maar toen we net onze spullen uit het vliegtuigje aan het halen waren, hoorden we sirenes. De brandweer… Gelukkig bleek er geen brand te zijn, maar de brandweer kwam speciaal voor mij! Ik mocht meerijden met brandweerman Rene Stoppelenburg naar de verkeerstoren. Wow, dat was ook wel heel bijzonder om daar te kijken. Er kwam precies een groot vliegtuig aan, goed getimed dus.
Na een kwartiertje in de verkeerstoren te zijn geweest gingen we weer naar beneden en mocht ik met Rene mee naar de brandweerkazerne. Daar hebben we wat gedronken en heb ik overal mogen kijken. Rene bedankt voor de leuke presentjes!
Als klap op de vuurpijl heb ik ook nog in hele snelle gele bluswagen gereden en mocht ik ook nog met water spuiten.
Als aandenken kreeg ik van Ben nog een Hoogvliegerscertificaat, waar hij nog een klein verhaaltje op geschreven had.
Kortom het was een dag om nooit meer te vergeten, ik ga vannacht dromen wat ik later wil worden… piloot of brandweerman! ;-)
Ben, Rene en alle andere vrijwilligers super bedankt voor deze mooie dag!!
Tot ziens!
Een blije hoogvlieger Marciano van Vugt
(Twee weken ervoor had ik eigenlijk al mogen vliegen met Ben, maar het weer gooide roet in het eten. Gelukkig mocht ik toch wel vast bij het vliegtuig kijken en Ben vertelde alle “ins and outs”.)
Die middag was het prachtig weer en kon de vlucht dus doorgaan. Mijn vader (Chris) en ik hadden om 14.00 uur afgesproken met Ben op Rotterdam Airport.
Het welkom was hartelijk en even daarna hebben we samen op de kaart de route uitgestippeld. Toen alles klaar was gingen we richting het vliegtuig (een Piper 28 – PH-SVI) en daar mocht ik helpen met alles checken; kijken of er benzine in het vliegtuig zat, olie, of de vleugels werkten en nog veel meer.
Nadat alle checks ok waren, gingen we richting startbaan. Best spannend allemaal hoor. Ik vond het stijgen heel erg leuk, wat gaat zo’n klein vliegtuigje eigenlijk nog hard.
Het vluchtplan was als volgt: vanuit Rotterdam naar Delft, richting Den Haag, waar ik bij Scheveningen zelf mocht gaan vliegen richting de Maasvlakte. Toen richting Maassluis, rondje over Pernis, via de Kuip weer terug naar Rotterdam Airport.
We konden alles heel goed zien (Zelfs mijn eigen huis, waar opi, mama en Cynthia zelfs op het dak geklommen waren om te zwaaien. Omi en mijn zus Bonita waren in de tuin hard aan het zwaaien).
Toen we terugkwamen bij het vliegveld moesten we nog een extra rondje over Rotterdam vliegen, omdat er net een Boeing 737 van Transavia wegging. Daarna moesten we op 500 voet hoogte een rondje over Bergschenhoek vliegen om de turbulentie van die Boeing 737 te laten wegwaaien.
De landing ging prima en eigenlijk vond ik het heel erg jammer dat we klaar waren met vliegen, want ik vond het helemaal super!
Ik dacht dat mijn Hoogvliegersdag klaar was, maar toen we net onze spullen uit het vliegtuigje aan het halen waren, hoorden we sirenes. De brandweer… Gelukkig bleek er geen brand te zijn, maar de brandweer kwam speciaal voor mij! Ik mocht meerijden met brandweerman Rene Stoppelenburg naar de verkeerstoren. Wow, dat was ook wel heel bijzonder om daar te kijken. Er kwam precies een groot vliegtuig aan, goed getimed dus.
Na een kwartiertje in de verkeerstoren te zijn geweest gingen we weer naar beneden en mocht ik met Rene mee naar de brandweerkazerne. Daar hebben we wat gedronken en heb ik overal mogen kijken. Rene bedankt voor de leuke presentjes!
Als klap op de vuurpijl heb ik ook nog in hele snelle gele bluswagen gereden en mocht ik ook nog met water spuiten.
Als aandenken kreeg ik van Ben nog een Hoogvliegerscertificaat, waar hij nog een klein verhaaltje op geschreven had.
Kortom het was een dag om nooit meer te vergeten, ik ga vannacht dromen wat ik later wil worden… piloot of brandweerman! ;-)
Ben, Rene en alle andere vrijwilligers super bedankt voor deze mooie dag!!
Tot ziens!
Een blije hoogvlieger Marciano van Vugt