Luca Talstra
09 oktober 2010Luca als copiloot.
Het is dinsdagavond 29 september. “Met Rene Pluijmers, de piloot van stichting Hoogvliegers…” klinkt het door de telefoon. “Luca mag zaterdag 9 oktober mee als copiloot!” We zijn heel blij verrast. Even later stuurt Rene per mail foto’s door van zichzelf bij het vliegtuig. Perfect, want zo kan Luca zich goed voorbereiden. Op de foto’s kan Luca steeds zien hoe piloot Rene eruit ziet en hoe het vliegtuig eruit ziet.
De dagen na het telefoontje zijn al heel fijn door alle voorpret. Luca heeft er enorm veel zin in. Hij vindt het ook wel een beetje spannend. Zijn nachtkastje ligt inmiddels vol met allerlei boeken over vliegtuigen. Iedere avond lezen we hieruit voor en op de momenten waarop wij denken een stukje tekst over te slaan omdat het wellicht iets te ingewikkeld wordt, wijst Luca ons hierop. Hij wil alles tot in detail weten.
Zaterdag zal piloot Rene om 12.00 uur opbellen om te vertellen of het weer het toelaat om de vlucht door te laten gaan. Luca zit al helemaal klaar naast de telefoon en exact om 12.00 uur belt piloot Rene op. De 2 mannen overleggen samen. Het is prachtig weer en Luca wordt om 14.45 uur verwacht op de vliegclub Rotterdam.
Een vrolijke mevrouw achter de balie ontvangt ons.
Al snel komt piloot Rene binnen. De 2 mannen gaan in gesprek en Luca krijgt een prachtig t.shirt en een stoere pet.
Vervolgens blijven papa, mama en (zus) Dionne over de hoge heg heen kijken en foto’s maken en beginnen Luca en piloot Rene aan het echte werk; de controles aan het vliegtuig.
Alles is in orde en Dionne en mama worden erbij gehaald. We klimmen het vliegtuig in, waar piloot Rene verder uitlegt hoe alles werkt.
Met alle 4 de headset op, zijn we klaar voor vertrek. Piloot Rene legt uit waar en wanneer hij toestemming moet vragen om te vliegen en wij vinden ‘het piloten-taaltje’ erg grappig klinken. Die grappige woorden achter elkaar, houden we er later thuis ook in!
We stijgen op. Alles gaat prima, we zijn in de lucht. Luca zegt dat het beneden ons wel een beetje op Madurodam lijkt!
Het is prachtig in de lucht. We vliegen richting Luca’s school in Scheveningen en langs het strand.
Luca weet te vertellen dat hij daar met zijn klasgenootjes gelopen heeft. Daarna boven het Westland. Wat ziet alles er anders uit vanuit de lucht! Het is echt even zoeken, maar dan herkent Dionne het torentje van de dorpskerk. Luca herkent de voetbalvelden en het zwembad, echt heel leuk. We vliegen ook nog boven ons huis. Het is heel bijzonder allemaal. Dan weer richting Rotterdam. Luca mag ook nog een stukje zelf vliegen.
Dat vindt hij wel heel spannend, maar piloot Rene zegt dat ze het samen zullen doen en dat geeft Luca vertrouwen. Piloot Rene legt steeds heel rustig uit wat er gaat gebeuren, bijvoorbeeld wanneer er een piep-geluid zal gaan klinken bij de automatische piloot. Dit is precies de uitleg vooraf die voor Luca heel belangrijk is en mede bepaalt dat hij optimaal kan genieten. Ik heb veel respect voor de wijze waarop piloot Rene dit allemaal doet, echt heel bijzonder.
Inmiddels zijn we weer in Rotterdam en goed geland.
Piloot Rene en Luca laten hun spierbundels nog even werken en duwen het vliegtuig naar de goede plaats. De vlucht is voorbij en Luca heeft enorm genoten (en wij met hem!)
Luca krijgt een heus vliegbrevet van piloot Rene, waar hij zijn handtekening onder mag zetten.
Eenmaal weer thuis blijkt dat opa en oma, tante Ettie en Luca’s buschauffeuse, hem allemaal hebben zien vliegen. De tijd en de kleuren van het vliegtuig klopten exact. Heel leuk.
En nu? Nu geniet Luca nog heerlijk na. Mama is een ster geworden in ‘snel wassen’ want het Hoogvliegers t.shirt moet steeds aan!
Lieve mensen van stichting Hoogvliegers die deze vlucht en alle pret eromheen mogelijk maakten, enorm bedankt, het was fantastisch. In het bijzonder bedanken we heel graag piloot Rene Pluijmers, hij heeft deze middag voor Luca en voor ons echt onvergetelijk gemaakt! Super.
Veel groeten van: Johan, Bianca, Dionne en Luca.
Het is dinsdagavond 29 september. “Met Rene Pluijmers, de piloot van stichting Hoogvliegers…” klinkt het door de telefoon. “Luca mag zaterdag 9 oktober mee als copiloot!” We zijn heel blij verrast. Even later stuurt Rene per mail foto’s door van zichzelf bij het vliegtuig. Perfect, want zo kan Luca zich goed voorbereiden. Op de foto’s kan Luca steeds zien hoe piloot Rene eruit ziet en hoe het vliegtuig eruit ziet.
De dagen na het telefoontje zijn al heel fijn door alle voorpret. Luca heeft er enorm veel zin in. Hij vindt het ook wel een beetje spannend. Zijn nachtkastje ligt inmiddels vol met allerlei boeken over vliegtuigen. Iedere avond lezen we hieruit voor en op de momenten waarop wij denken een stukje tekst over te slaan omdat het wellicht iets te ingewikkeld wordt, wijst Luca ons hierop. Hij wil alles tot in detail weten.
Zaterdag zal piloot Rene om 12.00 uur opbellen om te vertellen of het weer het toelaat om de vlucht door te laten gaan. Luca zit al helemaal klaar naast de telefoon en exact om 12.00 uur belt piloot Rene op. De 2 mannen overleggen samen. Het is prachtig weer en Luca wordt om 14.45 uur verwacht op de vliegclub Rotterdam.
Een vrolijke mevrouw achter de balie ontvangt ons.
Al snel komt piloot Rene binnen. De 2 mannen gaan in gesprek en Luca krijgt een prachtig t.shirt en een stoere pet.
Vervolgens blijven papa, mama en (zus) Dionne over de hoge heg heen kijken en foto’s maken en beginnen Luca en piloot Rene aan het echte werk; de controles aan het vliegtuig.
Alles is in orde en Dionne en mama worden erbij gehaald. We klimmen het vliegtuig in, waar piloot Rene verder uitlegt hoe alles werkt.
Met alle 4 de headset op, zijn we klaar voor vertrek. Piloot Rene legt uit waar en wanneer hij toestemming moet vragen om te vliegen en wij vinden ‘het piloten-taaltje’ erg grappig klinken. Die grappige woorden achter elkaar, houden we er later thuis ook in!
We stijgen op. Alles gaat prima, we zijn in de lucht. Luca zegt dat het beneden ons wel een beetje op Madurodam lijkt!
Het is prachtig in de lucht. We vliegen richting Luca’s school in Scheveningen en langs het strand.
Luca weet te vertellen dat hij daar met zijn klasgenootjes gelopen heeft. Daarna boven het Westland. Wat ziet alles er anders uit vanuit de lucht! Het is echt even zoeken, maar dan herkent Dionne het torentje van de dorpskerk. Luca herkent de voetbalvelden en het zwembad, echt heel leuk. We vliegen ook nog boven ons huis. Het is heel bijzonder allemaal. Dan weer richting Rotterdam. Luca mag ook nog een stukje zelf vliegen.
Dat vindt hij wel heel spannend, maar piloot Rene zegt dat ze het samen zullen doen en dat geeft Luca vertrouwen. Piloot Rene legt steeds heel rustig uit wat er gaat gebeuren, bijvoorbeeld wanneer er een piep-geluid zal gaan klinken bij de automatische piloot. Dit is precies de uitleg vooraf die voor Luca heel belangrijk is en mede bepaalt dat hij optimaal kan genieten. Ik heb veel respect voor de wijze waarop piloot Rene dit allemaal doet, echt heel bijzonder.
Inmiddels zijn we weer in Rotterdam en goed geland.
Piloot Rene en Luca laten hun spierbundels nog even werken en duwen het vliegtuig naar de goede plaats. De vlucht is voorbij en Luca heeft enorm genoten (en wij met hem!)
Luca krijgt een heus vliegbrevet van piloot Rene, waar hij zijn handtekening onder mag zetten.
Eenmaal weer thuis blijkt dat opa en oma, tante Ettie en Luca’s buschauffeuse, hem allemaal hebben zien vliegen. De tijd en de kleuren van het vliegtuig klopten exact. Heel leuk.
En nu? Nu geniet Luca nog heerlijk na. Mama is een ster geworden in ‘snel wassen’ want het Hoogvliegers t.shirt moet steeds aan!
Lieve mensen van stichting Hoogvliegers die deze vlucht en alle pret eromheen mogelijk maakten, enorm bedankt, het was fantastisch. In het bijzonder bedanken we heel graag piloot Rene Pluijmers, hij heeft deze middag voor Luca en voor ons echt onvergetelijk gemaakt! Super.
Veel groeten van: Johan, Bianca, Dionne en Luca.