Sander Doggen
28 november 2010Onze zoon Sander had zondag 28 november zijn lang verwachte hoogvliegersdag. Hij heeft een dubbele handicap, hij is namelijk autistisch en heeft ook nog een taalstoornis.
De piloot welke Sander ging vliegen, Freek Lapré, had enorm goed in de gaten hoe hij met kinderen met autisme om moest gaan. Hij maakte een viertal weken voor de geplande vlucht een afspraak op vliegveld Seppe zodat Sander alvast eens in het vliegtuig kon zitten. Freek snapte ook heel goed dat autisme vaak gepaard gaat met extreme angsten die alleen door het verkrijgen van vertrouwen in de situatie te overwinnen zijn. Toen wij dus een viertal weken geleden met Sander op het vliegveld kwamen was Freek daar met zijn lieve gezellige vrouw Diana. Het klikte gelijk en wij hebben de gehele middag samen doorgebracht.
Freek had ook voor deze gelegenheid een vliegtuig gehuurd. Toen de vlucht afgelopen zondag werkelijk plaats ging vinden was Sander geheel gerustgesteld, hij had 100% vertrouwen in de situatie. Zelfs toen het vliegtuig in eerste instantie niet wilde starten door de kou, raakte Sander niet in paniek. Hij genoot vanaf het eerste moment zichtbaar. Vanaf het moment dat we opstegen was Sander helemaal opgetogen. Hij genoot van alle dingen die hij beneden zich zag. Hij vergeleek zaken die hij kende vanaf de weg of van Google Earth. Soms gilde hij het uit van plezier, geweldig gewoon. Wij vlogen zomaar naar een ander vliegveld, midden Zeeland, om daar een landing te maken. De opa van Sander was er ook bij, hij genoot ook van Sander en natuurlijk het mooie uitzicht. Het was prachtig vliegweer, rustig, wel een beetje mistig hier en daar. Het was ook erg leuk om Sander zelf relaxt te zien sturen aan de stuurknuppel, zo van ik kan dit wel. Wij hebben zelfs een rondje om ons huis heen gedaan. Terug ging Freek nog speciaals langs de elektriciteitsmasten bij Willemstad en voor Sander naar industrieterein Moerdijk.
Kortom Freek, Diana en natuurlijk de Stichting Hoogvliegers bedankt voor de fantastische dag.
De piloot welke Sander ging vliegen, Freek Lapré, had enorm goed in de gaten hoe hij met kinderen met autisme om moest gaan. Hij maakte een viertal weken voor de geplande vlucht een afspraak op vliegveld Seppe zodat Sander alvast eens in het vliegtuig kon zitten. Freek snapte ook heel goed dat autisme vaak gepaard gaat met extreme angsten die alleen door het verkrijgen van vertrouwen in de situatie te overwinnen zijn. Toen wij dus een viertal weken geleden met Sander op het vliegveld kwamen was Freek daar met zijn lieve gezellige vrouw Diana. Het klikte gelijk en wij hebben de gehele middag samen doorgebracht.
Freek had ook voor deze gelegenheid een vliegtuig gehuurd. Toen de vlucht afgelopen zondag werkelijk plaats ging vinden was Sander geheel gerustgesteld, hij had 100% vertrouwen in de situatie. Zelfs toen het vliegtuig in eerste instantie niet wilde starten door de kou, raakte Sander niet in paniek. Hij genoot vanaf het eerste moment zichtbaar. Vanaf het moment dat we opstegen was Sander helemaal opgetogen. Hij genoot van alle dingen die hij beneden zich zag. Hij vergeleek zaken die hij kende vanaf de weg of van Google Earth. Soms gilde hij het uit van plezier, geweldig gewoon. Wij vlogen zomaar naar een ander vliegveld, midden Zeeland, om daar een landing te maken. De opa van Sander was er ook bij, hij genoot ook van Sander en natuurlijk het mooie uitzicht. Het was prachtig vliegweer, rustig, wel een beetje mistig hier en daar. Het was ook erg leuk om Sander zelf relaxt te zien sturen aan de stuurknuppel, zo van ik kan dit wel. Wij hebben zelfs een rondje om ons huis heen gedaan. Terug ging Freek nog speciaals langs de elektriciteitsmasten bij Willemstad en voor Sander naar industrieterein Moerdijk.
Kortom Freek, Diana en natuurlijk de Stichting Hoogvliegers bedankt voor de fantastische dag.