Alexander
26 maart 2011Op 26 maart mocht Alexander meevliegen met de stichting Hoogvliegers. (klik hier)
Het zou een mini-vliegdag worden, maar voor hem werd het toch echt een maxi-vliegdag! Toen hij de dag ervoor geprikt moest worden voor bloedonderzoek vertelde ik hem dat we de dag erna iets heel speciaals gingen doen; vliegen! Hij vergat meteen het prikken en was vol van enthousiasme. Thuisgekomen pakte Alexander gelijk zijn speelgoedvliegtuigjes en zijn boek over vliegen. Op het plattegrond middenin het boek begon hij te oefenen met zijn vliegtuigjes en het opstijgen en landen. Zijn grote broer maakte zich wel een beetje zorgen, want als we met een klein vliegtuig op pad gingen, kwam het dan wel goed met de rondvliegende vogels?
Eindelijk was het zaterdag en konden we op pad. Aangekomen bij de vliegclub in Rotterdam werden we meteen welkom geheten door allemaal enthousiaste piloten. Alexander kreeg een mooi t-shirt aan en een hoogvliegerspet op. Na een korte kennismaking met de vier andere kinderen gingen we met z’n allen luisteren naar wat uitleg over het vliegen. Zo kregen de kinderen een beeld wat er allemaal bij komt kijken. Alexander vroeg naderhand meteen aan zijn piloot Kees of hij wel een vliegbrevet had….. Kees kon er zelfs twee laten zien! Samen tekenden ze de vliegroute in op de kaart en daarna gingen we naar het vliegtuig.
Zoals geïnstrueerd tijdens de uitleg liep Alexander hand in hand met piloot Kees naar het toestel. Samen inspecteerden ze alles; Alexander vond het met name belangrijk dat er genoeg benzine in zat.
Nadat alles gecontroleerd was waren we klaar voor vertrek. Als eerste van de in totaal vijf vliegtuigen mochten we vertrekken. Met een soepel vertrek hingen we al gauw boven de Ikea Delft. Grappig zeg om zo de “blauwe doos”(zo noemt Alexander de Ikea) te zien. Daarna zetten we koers naar de kust. Vlak voordat we die bereikten mocht Alexander zelf vliegen. Op de grond vond ie dat nog niet interessant, maar toen Kees hem de kans gaf werd die gretig aangepakt!
Supergeconcentreerd vloog hij als een volleerd piloot verder. Hij volgde keurig netjes de instructies van Kees op en ook de grote bocht om koers te zetten naar de maasvlakte werd prima uitgevoerd. In de buurt van de Maasvlakte gekomen leek het eventjes te bewolkt om daarboven te vliegen, maar dichterbij gekomen hing de bewolking gelukkig hoog genoeg. Alexander genoot zichtbaar van al het interessants dat te zien was; de boten, de containers, de mega-hoeveelheid nieuwe auto’s, de hijskranen, de boorplatforms met heli-dek. Teveel om op te noemen.
Van te voren hadden we het al met piloot Kees gehad over het ziekenhuis; het Erasmus MC. Indrukwekkend om de stad Rotterdam zo vanuit de lucht te zien. De euromast, het ziekenhuis, het station…. Wat is Nederland toch mooi! Toen waren we alweer bij Rotterdam airport; in verband met de windrichting moesten we hier ook eerst mooi overheen vliegen; een leuk gezicht vanuit de lucht. Na een soepele landing liep Alexander te huppelen van enthousiasme, hij wilde nog wel een keertje!
Samen met de andere kinderen volgde nog een rondrit over het luchthaventerrein. Speciaal voor ons was geregeld de bus over de landingsbaan mocht rijden. Helaas voor de buschauffeur; hoe hard hij ook gas gaf; de bus kwam niet los van de grond. Tot slot volgde nog een korte demonstratie door de brandweer. Zij lieten hun speciale wagens zien die ze voor vliegtuigrampen kunnen inzetten. Gelukkig werden wij niet natgespoten, maar kregen alleen maar te zien hoe ze een mega-hoeveelheid bluswater op de weg konden spuiten.
En toen was het alweer tijd om af te ronden. De middag is omgevlogen, maar de herinnering zal Alexander (en mij) nog lang bijblijven!
Hartelijke groet,
Annemarie (moeder)
Het zou een mini-vliegdag worden, maar voor hem werd het toch echt een maxi-vliegdag! Toen hij de dag ervoor geprikt moest worden voor bloedonderzoek vertelde ik hem dat we de dag erna iets heel speciaals gingen doen; vliegen! Hij vergat meteen het prikken en was vol van enthousiasme. Thuisgekomen pakte Alexander gelijk zijn speelgoedvliegtuigjes en zijn boek over vliegen. Op het plattegrond middenin het boek begon hij te oefenen met zijn vliegtuigjes en het opstijgen en landen. Zijn grote broer maakte zich wel een beetje zorgen, want als we met een klein vliegtuig op pad gingen, kwam het dan wel goed met de rondvliegende vogels?
Eindelijk was het zaterdag en konden we op pad. Aangekomen bij de vliegclub in Rotterdam werden we meteen welkom geheten door allemaal enthousiaste piloten. Alexander kreeg een mooi t-shirt aan en een hoogvliegerspet op. Na een korte kennismaking met de vier andere kinderen gingen we met z’n allen luisteren naar wat uitleg over het vliegen. Zo kregen de kinderen een beeld wat er allemaal bij komt kijken. Alexander vroeg naderhand meteen aan zijn piloot Kees of hij wel een vliegbrevet had….. Kees kon er zelfs twee laten zien! Samen tekenden ze de vliegroute in op de kaart en daarna gingen we naar het vliegtuig.
Zoals geïnstrueerd tijdens de uitleg liep Alexander hand in hand met piloot Kees naar het toestel. Samen inspecteerden ze alles; Alexander vond het met name belangrijk dat er genoeg benzine in zat.
Nadat alles gecontroleerd was waren we klaar voor vertrek. Als eerste van de in totaal vijf vliegtuigen mochten we vertrekken. Met een soepel vertrek hingen we al gauw boven de Ikea Delft. Grappig zeg om zo de “blauwe doos”(zo noemt Alexander de Ikea) te zien. Daarna zetten we koers naar de kust. Vlak voordat we die bereikten mocht Alexander zelf vliegen. Op de grond vond ie dat nog niet interessant, maar toen Kees hem de kans gaf werd die gretig aangepakt!
Supergeconcentreerd vloog hij als een volleerd piloot verder. Hij volgde keurig netjes de instructies van Kees op en ook de grote bocht om koers te zetten naar de maasvlakte werd prima uitgevoerd. In de buurt van de Maasvlakte gekomen leek het eventjes te bewolkt om daarboven te vliegen, maar dichterbij gekomen hing de bewolking gelukkig hoog genoeg. Alexander genoot zichtbaar van al het interessants dat te zien was; de boten, de containers, de mega-hoeveelheid nieuwe auto’s, de hijskranen, de boorplatforms met heli-dek. Teveel om op te noemen.
Van te voren hadden we het al met piloot Kees gehad over het ziekenhuis; het Erasmus MC. Indrukwekkend om de stad Rotterdam zo vanuit de lucht te zien. De euromast, het ziekenhuis, het station…. Wat is Nederland toch mooi! Toen waren we alweer bij Rotterdam airport; in verband met de windrichting moesten we hier ook eerst mooi overheen vliegen; een leuk gezicht vanuit de lucht. Na een soepele landing liep Alexander te huppelen van enthousiasme, hij wilde nog wel een keertje!
Samen met de andere kinderen volgde nog een rondrit over het luchthaventerrein. Speciaal voor ons was geregeld de bus over de landingsbaan mocht rijden. Helaas voor de buschauffeur; hoe hard hij ook gas gaf; de bus kwam niet los van de grond. Tot slot volgde nog een korte demonstratie door de brandweer. Zij lieten hun speciale wagens zien die ze voor vliegtuigrampen kunnen inzetten. Gelukkig werden wij niet natgespoten, maar kregen alleen maar te zien hoe ze een mega-hoeveelheid bluswater op de weg konden spuiten.
En toen was het alweer tijd om af te ronden. De middag is omgevlogen, maar de herinnering zal Alexander (en mij) nog lang bijblijven!
Hartelijke groet,
Annemarie (moeder)