David de Vries
22 april 2010Mijn naam is David de Vries, longarts van beroep en 52 jaar oud. Van jongsafaan was ik gefascineerd door alles wat met luchtvaart te maken had. Maar ik wilde eigenlijk ook dokter worden en daarom koos ik ervoor om voor arts te gaan studeren en later vliegen als hobby te gaan doen. Andersom was immers veel moeilijker tenzij ik "flying doctor" was geworden, dan was mijn jongensdroom pas echt helemaal uitgekomen!
In 2007 raakte ik, na een proefles vanaf vliegveld Teuge in een Cessna, meteen verslaafd aan het vliegen in kleine vliegtuigjes en besloot ik, na nog een paar proeflessen bij andere vliegscholen, uiteindelijk bij Vliegclub Flevo in Lelystad een opleiding tot "sportvlieger" te gaan volgen. In juli 2009 slaagde ik voor mijn vliegbrevet (zogenaamd P.P.L.-brevet, een diploma waarmee je in 1-motorige kleine vliegtuigjes mag vliegen) en sindsdien heb ik regelmatig gevlogen, zowel binnen Nederland als naar vliegvelden over de grens. Ik moet jaarlijks medisch worden gekeurd om mijn brevet geldig te houden en gelukkig verkeerde ik tot nu toe in goede gezondheid waardoor ik mijn grootste hobby op een verantwoorde manier kon blijven beoefenen. Het leuke van het vliegen is voor mij het ultieme gevoel van ruimte en vrijheid, al kan het boven ons dichtbevolkte landje in de lucht ook best druk zijn waardoor het extra belangrijk is om bij het vliegen erg goed op te letten en je strikt aan de regels te houden!
Toen ik de stichting Hoogvliegers leerde kennen dacht ik meteen: "wat een fantastische club, daar wil ik ook graag bijhoren". De initiatiefnemers van de stichting Hoogvliegers verdienen wat mij betreft een onderscheiding voor hun geweldige werk. Ik ben erg blij dat er zo veel andere piloten, net als ik, de weg naar de Hoogvliegers hebben gevonden zodat zo veel mogelijk zieke kinderen hun droom om te kunnen vliegen in vervulling zien gaan! Ik heb zelf mogen ervaren hoe veel vreugde en vooral ook voor- en napret een vlucht bij het kind en de familie teweeg kan brengen. Daar doen we het voor!!!
Voor mij is het belangrijk om voor de vlucht rustig de tijd te nemen om alles goed door te spreken met het Hoogvliegertje en de meegekomen fans zodat iedereen die meevliegt zo veel mogelijk plezier kan beleven aan de vluchtvoorbereiding en aan het vliegen zelf. Als ik zie dat het kind naast mij in de rechter stoel geniet heb ik zelf minstens dubbel zo veel plezier in het vliegen. Tijdens zo'n vlucht wil ik geen dokter zijn en moet het kind even helemaal kunnen vergeten dat hij of zij patientje is!
Kort samengevat: de stichting Hoogvliegers is een aanrader voor zowel de kinderen als voor hun piloten!
Ik wens iedereen nog veel happy landings toe!
Met vriendelijke groet,
David de Vries.
In 2007 raakte ik, na een proefles vanaf vliegveld Teuge in een Cessna, meteen verslaafd aan het vliegen in kleine vliegtuigjes en besloot ik, na nog een paar proeflessen bij andere vliegscholen, uiteindelijk bij Vliegclub Flevo in Lelystad een opleiding tot "sportvlieger" te gaan volgen. In juli 2009 slaagde ik voor mijn vliegbrevet (zogenaamd P.P.L.-brevet, een diploma waarmee je in 1-motorige kleine vliegtuigjes mag vliegen) en sindsdien heb ik regelmatig gevlogen, zowel binnen Nederland als naar vliegvelden over de grens. Ik moet jaarlijks medisch worden gekeurd om mijn brevet geldig te houden en gelukkig verkeerde ik tot nu toe in goede gezondheid waardoor ik mijn grootste hobby op een verantwoorde manier kon blijven beoefenen. Het leuke van het vliegen is voor mij het ultieme gevoel van ruimte en vrijheid, al kan het boven ons dichtbevolkte landje in de lucht ook best druk zijn waardoor het extra belangrijk is om bij het vliegen erg goed op te letten en je strikt aan de regels te houden!
Toen ik de stichting Hoogvliegers leerde kennen dacht ik meteen: "wat een fantastische club, daar wil ik ook graag bijhoren". De initiatiefnemers van de stichting Hoogvliegers verdienen wat mij betreft een onderscheiding voor hun geweldige werk. Ik ben erg blij dat er zo veel andere piloten, net als ik, de weg naar de Hoogvliegers hebben gevonden zodat zo veel mogelijk zieke kinderen hun droom om te kunnen vliegen in vervulling zien gaan! Ik heb zelf mogen ervaren hoe veel vreugde en vooral ook voor- en napret een vlucht bij het kind en de familie teweeg kan brengen. Daar doen we het voor!!!
Voor mij is het belangrijk om voor de vlucht rustig de tijd te nemen om alles goed door te spreken met het Hoogvliegertje en de meegekomen fans zodat iedereen die meevliegt zo veel mogelijk plezier kan beleven aan de vluchtvoorbereiding en aan het vliegen zelf. Als ik zie dat het kind naast mij in de rechter stoel geniet heb ik zelf minstens dubbel zo veel plezier in het vliegen. Tijdens zo'n vlucht wil ik geen dokter zijn en moet het kind even helemaal kunnen vergeten dat hij of zij patientje is!
Kort samengevat: de stichting Hoogvliegers is een aanrader voor zowel de kinderen als voor hun piloten!
Ik wens iedereen nog veel happy landings toe!
Met vriendelijke groet,
David de Vries.