Kenzo Muller
23 april 2011geachte hoogvliegers
hier het verslagje van ons oftewel kenzo muller
allereerst wil ik jullie bedanken voor deze onvergetelijker dag zowel voor kenzo maar ook wij hebben er enorm van genoten als ouders ook wij waren even kind [hahahaha]
vandaag was dan de grote dag peter tanis stond ons al netjes op te wachten in de vertrekhal van Rotterdam airport even alles doornemen en de vlucht kon beginnen
peter had zijn huiswerk al goed voorbereid en vloog zo richting ons huis doordat wij prachtig mooi weer hadden was de uitzicht perfect kon niet beter en kenzo die genoot van ieder moment zo stil heb ik hem eigenlijk nog nooit gezien hij was echt van alles onder de indruk,ook het huis van opa en oma konden wij vanuit de lucht bewonderen zo coooooooooooool zei kenzo met hele rode wangen
een maal boven Scheveningen nam kenzo het stuur over wat deed hij dat goed als een echt copiloot vloog hij zo richting hoek van Holland daar nam peter het stuur weer over eenmaal boven Rotterdam zette peter de landing in en ja hoor wij waren weer aan de grond.
nou dat was het dan DACHTEN WIJ terwijl kenzo er geen genoeg van kon krijgen die vroeg aan peter of hij morgen weer ging hahahah maar nee het was nog niet ten einde peter pleegde even een telefoontje en 10 min laten kwam er een echte reuze wagen van de brandweer aan nou dit maakte het helemaal compleet alle dromen die iedere jongen wel eens heeft gehad werden ineens werkelijkheid
wij mochten met de brandweer mee naar het oefenterrein waar wij met 170 km per uur naar toe gingen zo over het landingsbaan heen eenmaal daar aangekomen mocht kenzo zelf even spuiten met het water canon zelfs peter de piloot genoot van al deze actie's op naar de karsene toen kreeg moeder het even te kwaad want wederom moesten wij over de landingsbaan heen om zo bij de karsene te komen er werd gebeld vanuit de brandweer wagen voor toestemming een maal de toestemming gekregen gingen wij met een rotgang weer over de landingsbaan en alle lampen werden aangedaan speciaal voor kenzo dit was zo bijzonder waardoor ik zelf als moeder het toch wel heel even moeilijk kreeg dit was zo mooi een maal op de karsene kregen wij wat te drinken aangeboden eenmaal bijgetrokken van alle prikkels en informatie kregen wij een rondleiding kenzo genoot van ieder moment en heeft veel indrukken opgedaan.
inmiddels is de tijd verstreken en is het tijd om afscheid te nemen van deze twee geweldige mensen en van deze hele bijzondere dag dit zullen wij niet gauw vergeten en kenzo die is stil van alle indrukken die hij heeft op gedaan de filmpjes die ik heb gemaakt met mijn telefoon heeft hij al meerdere malen terug gekeken.
vol trots heeft kenzo al zijn cadeautjes die hij ook er nog eens bij heeft gekregen in zijn kamertje netjes neer gezet zo dat hij er iedere keer naar kan kijken zeg hij
heel erg bedankt dat jullie dit mogelijk hebben kunnen maken
kenzo petra en ruud muller
hier het verslagje van ons oftewel kenzo muller
allereerst wil ik jullie bedanken voor deze onvergetelijker dag zowel voor kenzo maar ook wij hebben er enorm van genoten als ouders ook wij waren even kind [hahahaha]
vandaag was dan de grote dag peter tanis stond ons al netjes op te wachten in de vertrekhal van Rotterdam airport even alles doornemen en de vlucht kon beginnen
peter had zijn huiswerk al goed voorbereid en vloog zo richting ons huis doordat wij prachtig mooi weer hadden was de uitzicht perfect kon niet beter en kenzo die genoot van ieder moment zo stil heb ik hem eigenlijk nog nooit gezien hij was echt van alles onder de indruk,ook het huis van opa en oma konden wij vanuit de lucht bewonderen zo coooooooooooool zei kenzo met hele rode wangen
een maal boven Scheveningen nam kenzo het stuur over wat deed hij dat goed als een echt copiloot vloog hij zo richting hoek van Holland daar nam peter het stuur weer over eenmaal boven Rotterdam zette peter de landing in en ja hoor wij waren weer aan de grond.
nou dat was het dan DACHTEN WIJ terwijl kenzo er geen genoeg van kon krijgen die vroeg aan peter of hij morgen weer ging hahahah maar nee het was nog niet ten einde peter pleegde even een telefoontje en 10 min laten kwam er een echte reuze wagen van de brandweer aan nou dit maakte het helemaal compleet alle dromen die iedere jongen wel eens heeft gehad werden ineens werkelijkheid
wij mochten met de brandweer mee naar het oefenterrein waar wij met 170 km per uur naar toe gingen zo over het landingsbaan heen eenmaal daar aangekomen mocht kenzo zelf even spuiten met het water canon zelfs peter de piloot genoot van al deze actie's op naar de karsene toen kreeg moeder het even te kwaad want wederom moesten wij over de landingsbaan heen om zo bij de karsene te komen er werd gebeld vanuit de brandweer wagen voor toestemming een maal de toestemming gekregen gingen wij met een rotgang weer over de landingsbaan en alle lampen werden aangedaan speciaal voor kenzo dit was zo bijzonder waardoor ik zelf als moeder het toch wel heel even moeilijk kreeg dit was zo mooi een maal op de karsene kregen wij wat te drinken aangeboden eenmaal bijgetrokken van alle prikkels en informatie kregen wij een rondleiding kenzo genoot van ieder moment en heeft veel indrukken opgedaan.
inmiddels is de tijd verstreken en is het tijd om afscheid te nemen van deze twee geweldige mensen en van deze hele bijzondere dag dit zullen wij niet gauw vergeten en kenzo die is stil van alle indrukken die hij heeft op gedaan de filmpjes die ik heb gemaakt met mijn telefoon heeft hij al meerdere malen terug gekeken.
vol trots heeft kenzo al zijn cadeautjes die hij ook er nog eens bij heeft gekregen in zijn kamertje netjes neer gezet zo dat hij er iedere keer naar kan kijken zeg hij
heel erg bedankt dat jullie dit mogelijk hebben kunnen maken
kenzo petra en ruud muller