Ko Piloot - Zweefvliegen
22 juli 201122 juli 2011 - Zweefvliegen
Halloooo! Daar ben ik weer.
Ik heb weer een avontuur beleefd waar ik jullie graag over wil vertellen. Ik heb natuurlijk al vaak meegevlogen met vliegtuigen met één motor, met twee motoren en zelfs met vier motoren, maar nu ben ik een keertje meegeweest in een vliegtuig met GEEN motoren.
"Dat kan toch niet?" zullen jullie wel denken. En dat dacht ik ook. Maar ze hebben het me haarfijn uitgelegd. Kijk, een vliegtuig zonder motoren doet gewoon zijn neus naar beneden, daardoor krijgt hij snelheid, stroomt er lucht over de vleugels en maken die vleugels "lift". Die lift is wat zorgt dat het vliegtuig niet heel hard naar beneden gaat, maar maar heel langzaam.
En nou komt het. Als je nou zorgt dat de lucht waarin het vliegtuig vliegt maar hard genoeg omhoog gaat, dan gaat het vliegtuig met die lucht mee omhoog. Iets langzamer omhoog dan de lucht zelf, maar toch kan je op die manier uren vliegen. Die opstijgende lucht noemen ze met een duur woord "thermiek", maar eigenlijk is het gewoon wind die omhoog waait.
Om zo goed mogelijk van die thermiek gebruik te maken worden de vliegtuigen heel erg schoon gehouden en 's nachts allemaal in de hangaar gezet. Elke ochtend moeten ze naar buiten gereden worden en als een treintje naar het startveld gebracht. Da's heel zwaar werk, te zwaar voor mij, maar ik mocht wel lekker meerijden op de trekker.
Natuurlijk moeten de vliegtuigen ook even nagekeken worden. Nou, daar heb ik wel verstand van. Hier ben ik aan het kijken of de remkleppen wel goed werken.
Als een vliegtuig geen motor heeft kan hij natuurlijk niet zelf starten. Aan de andere kant van het veld hebben ze daarom een lier neergezet. Da's een enorme motor met daaraan een paar kabeltrommels. Op die trommels zit een kilometer kunststofkabel en daarmee kunnen ze de vliegtuigen omhoog trekken. Ook die lier moet natuurlijk elke ochtend gecontroleerd worden.
Als alles klaar is om te vliegen dan wordt vanuit de "lichtbus", een soort van verkeerstoren op wielen, aangegeven dat het vliegtuig mag starten.
Ook wordt daar bijgehouden wie er allemaal aan het vliegen zijn, hoe laat iedereen gestart is enzovoort. Want die zweefvliegers zijn er trots op dat ze heel lang in de lucht kunnen blijven. Dat bijhouden gaat allemaal met de computer. Modern he?
Ik mocht trouwens ook zelf even aangeven dat een vliegtuig klaar is om te starten. Kijk maar:
En vanaf de lier ziet dat er dan zo uit. Zie je het vliegtuig helemaal in de verte opstijgen?
Even later mocht ik ook zelf meevliegen. Dat was nog wel effe een kunst, want zo'n zweefvliegtuig is vreselijk krap. Maar ik ben gelukkig erg flexibel dus er was een plekje met een heel mooi uitzicht te vinden voor mij.
Die metertjes in het vliegtuig zijn trouwens erg belangrijk, want daaraan kan de piloot zien of we aan het stijgen zijn, en hoe hoog we zitten. Hier zijn we aan het stijgen met 1 meter per seconde. We vliegen 100 kilometer per uur en we vliegen op ongeveer 860 meter hoogte.
En wat had ik een mazzel zeg. Er was heel veel thermiek en we hebben daardoor langer dan een uur kunnen zweven. Dit is de route die we gevlogen hebben:
Grappig he? Al die cirkeltjes die je ziet was het draaien van rondjes in een "thermiekbel". Da's een soort van bel van warme lucht die opstijgt, en waarin het vliegtuig dus kan meestijgen. Die bel waait natuurlijk met de wind mee, vandaar dat je met het vliegen ook met de wind mee moet blijven waaien.
Uiteindelijk zijn we op 1000 meter hoogte gekomen, en hebben we 1 uur en elf minuten gevlogen. Goed he?
Tot de volgende keer!
Ko
Halloooo! Daar ben ik weer.
Ik heb weer een avontuur beleefd waar ik jullie graag over wil vertellen. Ik heb natuurlijk al vaak meegevlogen met vliegtuigen met één motor, met twee motoren en zelfs met vier motoren, maar nu ben ik een keertje meegeweest in een vliegtuig met GEEN motoren.
"Dat kan toch niet?" zullen jullie wel denken. En dat dacht ik ook. Maar ze hebben het me haarfijn uitgelegd. Kijk, een vliegtuig zonder motoren doet gewoon zijn neus naar beneden, daardoor krijgt hij snelheid, stroomt er lucht over de vleugels en maken die vleugels "lift". Die lift is wat zorgt dat het vliegtuig niet heel hard naar beneden gaat, maar maar heel langzaam.
En nou komt het. Als je nou zorgt dat de lucht waarin het vliegtuig vliegt maar hard genoeg omhoog gaat, dan gaat het vliegtuig met die lucht mee omhoog. Iets langzamer omhoog dan de lucht zelf, maar toch kan je op die manier uren vliegen. Die opstijgende lucht noemen ze met een duur woord "thermiek", maar eigenlijk is het gewoon wind die omhoog waait.
Om zo goed mogelijk van die thermiek gebruik te maken worden de vliegtuigen heel erg schoon gehouden en 's nachts allemaal in de hangaar gezet. Elke ochtend moeten ze naar buiten gereden worden en als een treintje naar het startveld gebracht. Da's heel zwaar werk, te zwaar voor mij, maar ik mocht wel lekker meerijden op de trekker.
Natuurlijk moeten de vliegtuigen ook even nagekeken worden. Nou, daar heb ik wel verstand van. Hier ben ik aan het kijken of de remkleppen wel goed werken.
Als een vliegtuig geen motor heeft kan hij natuurlijk niet zelf starten. Aan de andere kant van het veld hebben ze daarom een lier neergezet. Da's een enorme motor met daaraan een paar kabeltrommels. Op die trommels zit een kilometer kunststofkabel en daarmee kunnen ze de vliegtuigen omhoog trekken. Ook die lier moet natuurlijk elke ochtend gecontroleerd worden.
Als alles klaar is om te vliegen dan wordt vanuit de "lichtbus", een soort van verkeerstoren op wielen, aangegeven dat het vliegtuig mag starten.
Ook wordt daar bijgehouden wie er allemaal aan het vliegen zijn, hoe laat iedereen gestart is enzovoort. Want die zweefvliegers zijn er trots op dat ze heel lang in de lucht kunnen blijven. Dat bijhouden gaat allemaal met de computer. Modern he?
Ik mocht trouwens ook zelf even aangeven dat een vliegtuig klaar is om te starten. Kijk maar:
En vanaf de lier ziet dat er dan zo uit. Zie je het vliegtuig helemaal in de verte opstijgen?
Even later mocht ik ook zelf meevliegen. Dat was nog wel effe een kunst, want zo'n zweefvliegtuig is vreselijk krap. Maar ik ben gelukkig erg flexibel dus er was een plekje met een heel mooi uitzicht te vinden voor mij.
Die metertjes in het vliegtuig zijn trouwens erg belangrijk, want daaraan kan de piloot zien of we aan het stijgen zijn, en hoe hoog we zitten. Hier zijn we aan het stijgen met 1 meter per seconde. We vliegen 100 kilometer per uur en we vliegen op ongeveer 860 meter hoogte.
En wat had ik een mazzel zeg. Er was heel veel thermiek en we hebben daardoor langer dan een uur kunnen zweven. Dit is de route die we gevlogen hebben:
Grappig he? Al die cirkeltjes die je ziet was het draaien van rondjes in een "thermiekbel". Da's een soort van bel van warme lucht die opstijgt, en waarin het vliegtuig dus kan meestijgen. Die bel waait natuurlijk met de wind mee, vandaar dat je met het vliegen ook met de wind mee moet blijven waaien.
Uiteindelijk zijn we op 1000 meter hoogte gekomen, en hebben we 1 uur en elf minuten gevlogen. Goed he?
Tot de volgende keer!
Ko