Sjoerd Lunshof

Verslag hoogvliegers 


Eindelijk; op 20 juli was het zo ver. Sjoerd had er al weken naar uitgekeken; hij mocht gaan vliegen in een echt vliegtuig. Daarvoor had hij al met z’n oom Aike geoefend; die heeft een helikopter die je op afstand kunt besturen, dat vindt Sjoerd al supergaaf!
Om 15 uur moesten we op het vliegveld zijn, we waren er natuurlijk veels te vroeg, bang als Sjoerd was om maar iets te missen! Sjoerd had bedacht om z’n zus en z’n opa mee te nemen, die is immers op dezelfde dag jarig als Sjoerd, én Sjoerd is naar hem vernoemd, dus opa vond dat wel een hele eer dat hij mee mocht!
Bij het vliegveld hebben we de piloot ontmoet; piloot van Es heet ie. Die had een grote envelop en daar zat een stoere pet en t-shirt in, die natuurlijk meteen aangetrokken moest worden.
Die dag was het wel heel erg bewolkt en regelmatig regende het, de piloot vond dat allemaal niet erg, hij vond het niet nodig af te bellen, gewoon de lucht in! Stoere piloot!!
Het was vervolgens best spannend; met z’n allen in zo’n klein vliegtuigje, Sjoerd mocht natuurlijk voorin. Even opa helpen hem achterin te krijgen, maar uiteindelijk zaten ze met zijn vieren, klaar voor de start! De piloot pakte vervolgens een groot boek en ging alles oplezen wat hij moest controleren; Sjoerd dacht: zou ie nou voor het eerst gaan vliegen dat ie dat nog moet opzoeken? Maar het blijkt dat ie dat altijd moet doen!
En daar gingen ze, de lucht in. Sjoerd vond het superspannend om zelf te sturen, maar zoals ie zei: ‘stiekem vloog ik niet zelf hoor, het stuur van de piloot zat vast aan mijn stuur…’. 
Sjoerd heeft gevlogen van Rotterdam naar Zoetermeer, helaas door de grijze wolken is het huis van Sjoerd niet gevonden… Wat wel heel jammer was, is dat de piloot na 20 minuten weer terug was gekeerd naar het vliegveld, de regen werd erger en erger en het zicht minder en minder; da’s natuurlijk ook niet veilig…. Maar jammer was het wel, Sjoerd was er verdrietig om! 
Desondanks, dank voor deze vlucht, Sjoerd vond het heerlijk om zo even in het middelpunt te staan van de belangstelling, en deze keer niet om z’n ziekte. En wat is er heerlijker dan zo hard te gaan en vleugels te hebben als je eigen benen het niet meer goed doen? Top dus! 

Groeten van Sjoerd en z’n familie!