Lars van den Berg

Op 6 mei 2012 omstreeks 13.00 uur moest ik van mijn moeder mijn jas aantrekken. “We gaan iets leuks” doen zei ze. In de auto moest ik van mama in mijn agenda kijken wat we zouden gaan doen. Ik zag een tekening van een vliegtuig. “Gaan we vliegen?” Mama bevestigde dit.
Onderweg naar Lelystad Airport zag ik een vliegtuig met een heleboel blauw en vroeg aan mama of we daarin zouden gaan vliegen. Dat wist mama niet, dus even afwachten maar. In het ontvangstgebouw van Lelystad Airport hadden we afgesproken met Anne-Peter van Riet.
We waren er net toen we Meneer van Riet tegenkwamen. We gingen even zitten en ik kreeg een mooi t-shirt, een stoere pet en een gave armband. Dit samen met mijn zonnebril maakte me een echte hoogvlieger-co-piloot.
Toen we bij het vliegtuig aan kwamen leek het vliegtuig erg op het vliegtuig dat ik onderweg was tegengekomen. Erg leuk dus. Samen met Meneer van Riet ging ik op de foto bij het vliegtuig.



En daarna aan boord natuurlijk. We moesten van alles controleren. Een hele lijst. Dit heb ik maar aan meneer van Riet overgelaten. Dan kon ik ondertussen het stuur goed vastgehouden. Mama mocht ook meevliegen en met zijn allen moesten we een grote koptelefoon op.



Hiermee konden we goed met elkaar praten en elkaar verstaan. Soms hoorden ook we ook andere mensen praten in een vreemde taal. Meneer van Riet vertelde dat dit de mensen van de verkeerstoren waren.
We zijn over mijn huis in Lelystad gevlogen (papa vertelde bij thuiskomst dat hij ons gezien heeft), daarna naar mijn school in Almere.



Ik mocht ook nog even zelf sturen. Te gek!



Toen zijn we via Zeewolde naar Harderwijk gevlogen en hebben de dolfijnen in het Dolfinarium zien zwemmen. Helaas was het daarna al weer tijd om terug te vliegen naar Lelystad Airport.



Toen we weer veilig geland waren hebben we nog een paar foto’s gemaakt.



Toen we weer in het ontvangstgebouw waren kreeg ik van meneer van Riet ook nog een Hoogvlieger Diploma.



Wouw, die krijgt een ereplaats op mijn slaapkamer. Dan kunnen al mijn vriendjes hem zien. En het t-shirt, de pet en de armband doe ik lekker nooit meer uit en af. Ik weet zeker dat ik vanmiddag de gelukkigste jongen van heel Lelystad was.

Stichting Hoogvliegers en Anne-Peter van Riet wil ik heel erg bedanken voor deze bijzondere ervaring.



Groetjes, Lars van den Berg