Mart Capel
08 augustus 2012
Mijn VluchtDoor Mart Capel
Ik heb gevlogen in een echt vliegtuig. Ik vond dat heel erg leuk, maar ook spannend hoor.
Eerst zou ik in juni vliegen, maar omdat het toen onweerde ging dat niet door. Toen werd het augustus en gelukkig ging het toen wel door.
Mijn piloot was Jeroen. Mijn moeder ging met me mee en mijn vader bleef op de grond om te filmen. Mijn broer zou ook kijken, maar mocht uiteindelijk ook mee. Dat was een leuke verrassing.
Voordat we de lucht in gingen moesten we eerst tanken. Dat was gaaf om te zien. Daarna gingen we de startbaan op en gingen we steeds harder rijden. En ja hoor hopla de lucht in.
.jpg)
We zagen het vliegveld steeds kleiner worden en de auto’s die op de weg reden leken wel speelgoed auto’s. We zijn over de jachthaven gevlogen, we zagen grote windmolens, en bomen. Toen vlogen we over Walibi en konden we de achtbanen zien. Super leuk was dat. En toen, toen mocht ik zelf vliegen. Jeroen vertelde me wat ik moest doen en toen liet hij zijn stuur los en vloog ik zelf. Mijn broer vond dat maar eng en wilde een parachute mijn moeder vond het heel knap en Jeroen zei dat ik het prima deed. Ik lette heel goed op hoor. Daarna zijn we nog over het Dolfinarium gevlogen en zagen we de dolfijnen van bovenaf zwemmen.
Ook heel leuk dus.
En helaas was het toen weer tijd om terug te vliegen. Op de terugweg vlogen we over huizen en boerderijen en zagen we ook nog kinderen op een grote trampoline springen, het leek wel of we in Madurodam waren, alles was zo klein. Bij het landen had Jeroen mijn hulp weer nodig, en samen hebben we het vliegtuig heel netjes op de landingsbaan gezet.
Mijn vader stond op het terras weer te filmen. Het was echt een supervlucht.
Ik vond het helemaal niet eng en wilde eigenlijk meteen wel nog een keer.
(mijn broer was blij dat we weer op de grond stonden….)
Toen we uitgestapt waren kreeg ik mijn vliegbrevet, en een T-shirt en pet van Hoogvliegers. Ik vond het de mooiste dag van mijn leven. Ik ben blij dat ik mee mocht.
Dus Stichting Hoogvliegers en Jeroen Schaap, heel heel heel erg bedankt.
Groetjes,
Mart Capel
(en mama en Rutger)