Thijs Poortman
19 mei 2013Gisteravond viel hij al laat in slaap, zo’n zin had hij in vandaag.
Meevliegen en waarschijnlijk ook zelf vliegen. Hij kon niet wachten.
En vanmorgen was het zover, op naar vliegveld Eelde.
Piloot Tjerk liet ons de verkeerstoren zien en daarna gingen we vliegen.
Piloot Tjerk liet ons de verkeerstoren zien en daarna gingen we vliegen.
Thijs voorin, naast Tjerk, en zus Lisa en mamma op de achterbank. Wat was het gaaf, boven onze eigen stad Groningen.
Hoog in de lucht, alles vergeten en gewoon genieten.
Over ons huis, opa en oma’s huis, de kermis, de Fc-groningen-stadion.
Alles leek volgens Thijs wel speelgoed vanuit de lucht, zo klein.
Eerst was het wat onwennig en wilde Thijs niet zelf het stuur in handen nemen, maar even later durfde hij het.
Het stuur zelf in handen, zelf vliegen en zelf een bochtje maken. Wat was hij trots en blij.
Na de landing kwam er nog een groot vliegtuig binnen, ook een hele belevenis zo dichtbij.
Onze hoogvlieger genoot op en top. En als toetje mochten we ook nog naar de brandweer, waar de kids ook alles uitgelegd kregen en Thijs ook nog even een echte brandweerman was, in een pak en met een helm.
Bekaf, maar met een glimlach die nog niet weer van zijn gezicht af is geweest zit hij op de bank.
Bedankt Tjerk en stichting hoogvliegers voor een onvergetelijke ervaring.
Groeten Linda, moeder van Thijs
Hoog in de lucht, alles vergeten en gewoon genieten.
Over ons huis, opa en oma’s huis, de kermis, de Fc-groningen-stadion.
Alles leek volgens Thijs wel speelgoed vanuit de lucht, zo klein.
Eerst was het wat onwennig en wilde Thijs niet zelf het stuur in handen nemen, maar even later durfde hij het.
Het stuur zelf in handen, zelf vliegen en zelf een bochtje maken. Wat was hij trots en blij.
Na de landing kwam er nog een groot vliegtuig binnen, ook een hele belevenis zo dichtbij.
Onze hoogvlieger genoot op en top. En als toetje mochten we ook nog naar de brandweer, waar de kids ook alles uitgelegd kregen en Thijs ook nog even een echte brandweerman was, in een pak en met een helm.
Bekaf, maar met een glimlach die nog niet weer van zijn gezicht af is geweest zit hij op de bank.
Bedankt Tjerk en stichting hoogvliegers voor een onvergetelijke ervaring.
Groeten Linda, moeder van Thijs