Lucas, zijn verhaal van 2014
02 januari 2015'Kijk pappa, die vrachtwagen was ook in Assen toch'? 'Ja Lucas, hij lijkt er heel erg veel op.' 'Weet je nog hoe de piloot heette'? 'Matthijs' roept Lucas gelijk. Zo aan het eind van het jaar kijken wij terug naar de bijzondere momenten die wij hebben meegemaakt. En dan is Stichting Hoogvliegers er één van.
Als je leven de afgelopen 2 jaar bijna alleen maar uit ziekenhuis (geïsoleerde kamer) heeft bestaan en je nog niet eens 3 jaar oud bent dan weet je haast niet hoe mooi het leven in de gewone wereld kan zijn. Als je lichaam zo veel te voortduren heeft gekregen en je hebt moeten vechten voor je leven dan weet je haast niet wat 'echt' plezier hebben is. Maar dan komt ineens Stichting Hoogvliegers op je pad. Een groep fantastische mensen waarvan je de warmte en het enthousiasme zelfs via de telefoon kunt voelen. Het begon allemaal bij de Hoogvliet in Katwijk. Tijdens een bijzonder contact met vrachtwagenchauffeur Vincent Ellerbrak (doordat Lucas elke dag naar de Hoogvlietvrachtwagen wilde kijken) kwam Stichting Hoogvliegers op ons pad. En zo sta je ineens op 28 juni op Schiphol en zie je een onbetaalbare lach op het gezicht van je kind. Want als je helemaal weg bent van vrachtwagens en je mag er dan niet alleen in zitten, maar ook nog eens zelf sturen dan maak je Lucas gelukkig. En ja, als het dan niet één vrachtwagen, niet twee vrachtwagens, niet drie vrachtwagens, maar heel erg veel vrachtwagens zijn dan kan je geluk niet op. En zo beleefde Lucas een geweldige dag. Maar niet alleen die dag, want het veranderd een deel van je toekomst. Ineens komen er mooie gebeurtenissen in je geheugen. Daarvan krijg je heel veel energie.
En dan was het wachten op 26 juli: de grote Hoogvliegersdag in Assen op het Truckstar Festival. Wat een dag hebben wij daar beleefd! Rijden in een vette Mercedes, de weg onveilig maken in de vrachtwagens, langs de stand van Mammoet en uiteraard een echte Hoogvlieger worden. En dat laatste was heel erg bijzonder. Het was ook genieten om een peuter door de koptelefoon 'breakie breakie' te horen roepen. Wat een fantastische dag. De hele zomer heeft Lucas zijn Hoogvliegerspet elke dag op gehad. Zijn andere petten wilde hij niet meer. Hij speelt nog elke dag met zijn Mammoet kraan en soms begint hij ineens te kletsen over zijn Hoogvliegersdag. Dat laat zien dat deze dag heel bijzonder is geweest. Het heeft Lucas laten zien dat het leven ook een hele andere kant kan hebben. Wat zijn wij enorm dankbaar voor deze groep mensen! En natuurlijk iedereen die op welke manier dan ook aan deze Stichting is verbonden.
Heel erg bedankt!