Hoogvlieger Lieselotte vloog mee vanaf Lelystad

S'ochtends kwam het bericht van David. De wind was goed, we gingen vliegen. Ik had niet verwacht dat het zó waanzinnig en bijzonder zou zijn. Het was een schitterende dag. Zonnig, warm en geen wolkje aan de lucht. Hoe dichterbij we kwamen, hoe spannender het werd. Bij binnenkomst stonden er een indrukwekkend aantal vliegtuigen in de hangaar. David verwelkomde ons en begon de kaart voor de vliegroute uit te leggen. Hij vertelde ook leuke details en oude verhalen over de registratie van de Nederlandse vliegtuigen. Zo vertelde hij waarom alle vliegtuigen beginnen met PH en hoe dat werkt over de radiofrequenties.

Ik wilde van alles weten en David heeft een paar keer de papieren van het vliegtuig erbij gepakt om mijn vragen te beantwoorden en te laten zien. Hij vond geen vraag te gek! Gelukkig maar want ik maakte me daar wel een beetje druk om. Na alle uitleg, gingen we naar het vliegtuig toe. Deze moest worden geïnspecteerd en dat deden we dan ook samen! David liet mij alle onderdelen van het vliegtuig zien en legde uit waarvoor alles diende. Op een gegeven moment drukte David de staart van het vliegtuig naar beneden om zo het vliegtuig te kantelen. Ik vroeg meteen of dat wel kon want we moesten tenslotte nog vliegen. Het kon geen kwaad zei David en hij zei dat het bij de inspectie hoorde. Zo'n vliegtuig is toch groter dat ik had gedacht!

Inmiddels voelde ik me aardig op mijn gemak. We stapte in en deden de riemen vast. David gaf mij de checklist en ik mocht de meters en flaps controleren. Toen alles nagekeken was, werd de motor gestart. Terwijl de motor warm liep, praatte David alvast met de toren. Ineens mocht ik gas geven.....wie ikke? Uh..uh..uh.. Dat vond ik wel heel leuk.

Het opstijgen was heel spannend en voelde als een achtbaan. Ik keek uit over Lelystad! Toen we eenmaal op hoogte waren, mocht ik sturen en gas geven!! Ik moest wel de hoogtemeter goed in de gaten houden. Tegelijkertijd zag ik allemaal plaatsen van boven die ik herkende. Het natuurpark, de bloemenvelden langs de snelweg. En toen zag ik ineens mijn appartement! David maakte een paar scherpe bochten zodat ik het goed kon zien. Ik stuurde over Zeewolde weer richting het vliegveld. Boven het knooppunt meldde David ons weer aan bij de toren om vervolgens in een rij te mogen landen.

Hoewel het heel snel ging, waren we toch lang in de lucht geweest. Meer dan een half uur. Ik heb gewoon gevlogen. Gewoon een vliegtuig in de lucht gehouden!! Na het vliegen, vulden we het journaal in en kreeg ik allemaal complimenten dat ik het goed had gedaan! Op de weg terug naar huis bedacht ik me dat ik daar boven de snelweg had gevlogen. Ik mag dan wel niet kunnen fietsen maar ik kan wel vliegen!! Wat was dit een waanzinnige, bijzondere en ongelooflijke dag. Dit zal ik nooit vergeten!

Dank jullie wel Stichting Hoogvliegers. Dank je wel David Willems.