Stefan vloog mee met René en is nu Hoogvlieger vanaf Lelystad

Omdat het op woensdag 4 september te hard waaide, konden we niet vliegen maar hebben toen wel kennis gemaakt met onze piloot René Bins en het vliegtuig. Dit vondt Stefan helemaal geweldig, hij kon niet wachten tot het dan echt zover was. Dat was maandag 30 september om 15:00 uur. Er stond wel veel wind maar deze stond gunstig op de baan, daarom was het geen probleem. Stefan had in de auto nog behoorlijke babbels, maar naarmate we dichterbij vliegveld Lelystad kwamen, werd hij toch wel zenuwachtig!

René had het vliegtuig al naar buiten gereden en afgetankt. Gewapend met zijn camera’s, stapte Stefan vol trots in het vliegtuig, nadat we alle (vlieg)instructies hadden gehad. Het zonnetje scheen uitbundig. Met de zonnebrillen op, taxieden we naar de startbaan. Stefan was ondertussen helemaal onder de indruk van alle instrumenten aan boord en wilde van alles weten waar het voor diende. Papa, Milan, Opa en Oma gingen naar het dakterras van het restaurant om ons uit te zwaaien.

En daar gingen we dan! We mochten de startbaan op. De zenuwen namen wel heel erg toe bij Stefan (mijn hand werd aardig blauw geknepen) maar eenmaal gestart en in de lucht, kwam Stefan toch weer tot rust en kon het genieten weer doorgaan. Stefan was erg onder de indruk van alles: "Wat is het allemaal klein daar beneden, hoe hoog zitten we nu, hoe hard vliegen we, want volgens mij gaan we niet vooruit. Oh mam kijk dat moet je zien..en dat!" Wat was hij er vol van. We konden Amsterdam, Enkhuizen en een puntje van Zwolle zien. Als hoogtepunt mocht Stefan ook zelf nog even de stuurknuppel vasthouden, dat was natuurlijk helemáál geweldig. René legde alles rustig uit en beantwoordde alle vragen. René had aan Stefan gevraagd om mee te kijken naar andere vliegtuigen en die taak nam Stefan natuurlijk zéér serieus. Al snel was het weer tijd om te gaan landen. Tijdens de landing nam de spanning bij Stefan toch wel weer een beetje toe. Even de handen van mama beurs knijpen en we stonden weer op de grond.

Als kers op de taart kreeg Stefan ook nog een Hoogvliegersdiploma. Stefan had voor René nog een lekker biertje meegenomen als bedankje want Stefan was zó blij dat hij dit mocht doen. Nu nog even wachten tot het fotoboekje klaar is en dan gaat Stefan de beleving vertellen op school!

Stichting Hoogvliegers en René Bins, hartelijk bedankt voor deze fantastische en onvergetelijke belevenis!!

Stefan en Karin