Julian is nu Hoogvlieger vanaf Lelystad

In november 2019 sloeg bij Julian het noodlot toe. Door een ontsteking in zijn ruggenmerg raakte hij vanaf zijn nek helemaal verlamd en lag hij wekenlang aan de beademing. Gelukkig gaat het herstel langzaam de goede kant op, waardoor Julian aangemeld kon worden bij Stichting Hoogvliegers. Al snel werd zijn aanmelding goedgekeurd! Op zaterdag 15 augustus 2020 zouden wij eigenlijk de lucht in gaan, maar door het verwachtte onweer die dag werd de vlucht een aantal weken uitgesteld. 5 september was het dan eindelijk zover. Julian had er heel veel zin in, al vond hij het wel een beetje spannend om zelf een vliegtuig te besturen. Na een autorit van een klein uurtje, kwamen we aan op luchthaven Lelystad. Nadat we eerst mama en broertje hadden afgezet bij het restaurant (vanaf daar konden ze ons zien opstijgen) meldden Julian en ik ons bij het clubgebouw van Diamond Flyers alwaar we piloot Paul zouden ontmoeten. Nadat we ons mondkapje hadden opgedaan konden we naar binnen. We liepen direct door naar de hanger waar een aantal vliegtuigen geparkeerd stonden. Dit was op zichzelf al indrukwekkend om te zien. Paul nam ons mee naar zijn “kantoor” (lees: campingtafel met 2 stoeltjes in een hoekje van de hangaar) alwaar we uitleg kregen over het vak piloot en wat er
zoal bij komt kijken. Erg interessant. Daarna was het tijd om samen met Paul een aantal checks uit te voeren rondom het vliegtuig. Paul is zeer gepassioneerd over zijn hobby. Gelukkig bleek alles in orde en konden we aan boord klimmen van het toestel. Ook binnen in het toestel nam Paul alle tijd om elk metertje uit te leggen wat het
betekende. Zo krijg je meer inzicht over wat een piloot allemaal aan het doen is, terwijl jij achterin je Boeing aan het twijfelen bent tussen “Chicken or Pasta”. We kregen virtueel groen licht van de verkeerstoren om ons naar de startbaan te begeven en nadat we daar weer een paar checks hadden gedaan (ja mensen, check check
dubbelcheck is hier absoluut van toepassing) mochten we dan eindelijk de lucht in! In de hangaar hadden we besloten dat onze vliegroute eerst over de Veluwe zou gaan, en dan vervolgens richting de Hanzesteden en via het IJsselmeer weer terug naar Lelystad. We zouden een klein uurtje rondvliegen. Na het opstijgen konden we even genieten van het uitzicht, maar niet lang, want Julian mocht zelf de knuppel ter hand nemen. En dat deed hij zeker niet onverdienstelijk! Zelfs piloot Paul was onder de indruk van zijn rust en stabiliteit. “Dat maak ik wel eens anders mee” aldus een trotste Paul. Ik zat achterin en kon dus niet kijken naar het gezicht van Julian, maar ik weet zeker dat hij een smile van oor tot oor had en vooral van binnen erg trots op zichzelf. En terecht, want als je 10 maanden eerder nog moet worden beademd en je bent nu zelf een vliegtuig aan het besturen, mag je zeker trots zijn op jezelf! Achterin zat een nog trotsere vader. Ik vroeg hem wat hij ervan vond om zelf te vliegen; “vliegen is eigenlijk best makkelijk”, was zijn eenvoudige antwoord. Na een uurtje vliegen landden we weer keurig op Lelystad Airport. Na nog een korte
fotosessie bij het vliegtuig was het tijd om afscheid te nemen van Paul en konden we met een goed gevoel weer terug naar huis. Bedankt voor deze geweldige ervaring en ga hier vooral meer door!

Hartelijke groet,
Bart Hermans