Yoran Witvoet

Yoran de Hoogvlieger

Zondag 7 december 2008 was de dag dat Yoran Witvoet piloot werd. Yoran wist van niets en werd door zijn ouders meegenomen voor een eindje rijden..... lees mee:

---

Verslag Yoran

Zondag 7 december 2008

We gingen een eindje rijden zeiden mijn ouders. En zo reden wij richting Hoogeveen, we kwamen bij het vliegveldje aan Toen werd er tegen mij gezegd dat ik ging vliegen en dat dit een verrassing was!

mijn eerste reactie was Nee dat nooit, maar mijn vader ging mee en toen wilde ik wel.

Tegen een uur of 1 kwam frank van rossum de piloot En even later zaten mijn vader en ik in het vliegtuigje We vlogen richting klazienaveen en omstreken, ik kon ook mijn huis zien. Na ongeveer drie kwartier waren we weer terug in Hoogeveen.

Het was een hele mooie ervaring die ik niet snel zal vergeten. Dankzij de stichting hoogvliegers heb ik een hele mooie dag gehad.

Allemaal bedankt en natuurlijk de piloot frank van rossum, het was een super ervaring.

Groetjes yoran witvoet

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Piloot Frank van Rossum:

Zondag 7 december: de Hoogvlieger Yoran Witvoet beleeft zijn luchtdoop

Veel (privé)vliegers zullen de ergernis herkennen die je voelt als een geplande vliegtocht niet kan doorgaan vanwege slecht weer. Als het dan ook nog eens een vlucht met een Hoogvlieger betreft, dan is het extra vervelend. Yoran Witvoet uit Klazienaveen had zelfs twee keer die pech, al heeft hij er geen weet van gehad omdat zijn ouders deze vliegtocht tot op het laatste moment voor hem geheim hadden gehouden.

Hoe dan ook, zondag 7 december was de weersverwachting voor de regio tussen Teuge (mijn thuisbasis) en Hoogeveen (van waaraf we zouden gaan vliegen) heel goed. Dat kon niet meer stuk!

Helaas wilde op Teuge de geboekte Cirrus niet starten, en ook met de external power wilde het niet lukken, dus ik moest de familie bellen dat ik niet op het afgesproken tijdstip op Hoogeveen kon zijn en snel op zoek zou gaan naar een ander toestel. Maar ja, het was mooi weer en alle clubkisten waren geboekt, en het zag er naar uit dat het wederom niet zou gaan lukken. Gelukkig stond er in een hoek nog een Cessna172 van Special Air Services die ik kon meenemen. Papieren verzamelen, checks uitvoeren, instappen, starten en als een speer naar Hoogeveen.

Op Hoogeveen werd ik welkom geheten door de familie van Yoran. Yoran had pas op het vliegveld gehoord wat de bedoeling was, en had ze duidelijk gemaakt absoluut niet van plan te zijn om te gaan vliegen. De overredingskracht van beide ouders trok hem uiteindelijk schoorvoetend over de streep, en we konden naar het toestel lopen. Direct na de start was wel duidelijk dat het een succes zou worden: door het uitstekende zicht was er erg veel herkenbaars te zien, we konden af en toe wat wolkjes meepikken, en na een rondje over het huis in Klazienaveen en een blik op een luchtballon in de buurt, koersten we met een grote boog terug naar Hoogeveen. Yoran vond het duidelijk heel leuk, daarbij gestimuleerd door zijn meevliegende vader die vanaf de achterbank zijn plezier niet op kon. De kalme koude lucht maakte het extra eenvoudig om er een rustige vlucht van te maken, en na zo’n drie kwartier raakten we weer het gras van de landingsbaan. Vliegveld Hoogeveen draagt de Stichting Hoogvliegers een warm hart toe en ik hoefde daarom voor de rondvlucht geen landingsgeld te betalen, waarvoor ik hen nogmaals bedank! Yoran kreeg zijn ingevulde vliegbrevet uitgereikt, en ik werd bij vertrek enthousiast uitgezwaaid. Het was een koude  dag, maar zoiets geeft je een warm gevoel.

Tijdens de korte vlucht naar Teuge liet ik in gedachten de dag nog eens passeren, zo hectisch begonnen en uiteindelijk zo soepel verlopen. Als privévlieger heb ik regelmatig een bevoorrecht gevoel, en als je je passie voor het vliegen eventjes kunt overbrengen op anderen is dat heel mooi. Nu maar regelmatig naar de Airpoolsite kijken voor een volgende gelegenheid…

December 2008
Frans van Rossum
(Vliegclub Teuge)