Hoogvlieger Naud vloog mee met piloot Fons

Dinsdag 7 juni 2022. De dag dat Naud een Hoogvlieger is geworden. Om 14:15 kwamen wij (Naud, mama en papa) aan op vliegveld Teuge. We hadden met de piloot genaamd Fons afgesproken bij het restaurant, maar deze was helaas dicht. Gelukkig konden we buiten zitten, het was droog en best wel mooi weer. Na een handje te hebben gegeven kreeg Naud een presentje overhandigd: Een pet en een T-shirt van de Stichting Hoogvliegers. Fons vroeg of Naud nog wat dingen wilde weten zoals over vluchtkaarten, het vliegtuig of andere dingen, maar Naud was zenuwachtig en zei dat hij die informatie niet makkelijk zou kunnen verwerken en dus liever bij het vliegtuig wilde kijken. Toch eerst nog even geluisterd naar wat ongeveer de vliegroute zou zijn, hoe lang het ongeveer zou duren en toen eindelijk naar het vliegtuig.

Daar aangekomen ging hij samen met Fons het vliegtuig checken. Hij mocht aan de kleppen voelen en kon zo zien wat er met het stuur gebeurde, dit vond hij reuze interessant! Naud kwam al wat losser en keek met bewondering naar het vliegtuig en wat het allemaal deed. Daarna mocht hij in het vliegtuig stappen en papa ging achter Fons zitten. Fons pakte een checklist en liet deze aan Naud zien. Naud vroeg uit zichzelf wat voor metertjes hij zag en Fons gaf netjes uitleg. Daarna koptelefoon op en de motor werd gestart door Naud. Na de route te hebben gezien op een tablet reden we naar de startbaan. Even nog wat dingen checken, kijken of er geen vliegtuigje aankwam om te landen en toen de startbaan op. We reden gelijk achter een soortgelijk vliegtuigje de startbaan op en stegen ook bijna gelijk op. Op ongeveer 110 voet ging het vliegtuigje voor ons linksaf en ons vliegtuigje ging rechtsaf. Geen tijd om te zwaaien want Naud keek zijn ogen uit naar wat er onder hem te zien was. Daar, een sportveld! En een zwembad! En een trampoline! We vliegen over het treinstation... Wat een lange trein rijdt daar! Vervolgens over de rivier de IJssel, wat een kleine bootjes zo. Daar, een zeilboot!

Via Deventer en Zutphen vlogen we richting Spankeren, het dorp waar wij wonen. Fons vroeg of wij ons huis al konden zien. Papa zag het wel meteen, maar Naud zag eerst het speeltuintje in het plantsoen. En toen: Oh ja, daar is de school... En daar, ons huis! Even een rondje rondom Spankeren gedaan en toen weer terug richting vliegveld. Fons had gezegd dat Naud zelf ook nog even mocht vliegen nadat we ons huis gepasseerd waren en dus nam Naud het stuur over. Even naar rechts... Nog verder naar rechts... Nog iets naar rechts... Uh Naud, het vliegveld is naar links... Oeps! En netjes stuurde Naud het vliegtuigje weer naar links. Vervolgens nam Fons het weer over en vlogen we richting het vliegveld. Fons vertelde Naud dat hij zijn ogen goed op de landingsbaan moest houden en volgen en langzaam draaiden we richting de landingsbaan terwijl Naud het stuur in handen had (Fons stuurde overigens mee). Na een hele zachte landing en Fons zei dat we geland waren merkte Naud op dat hij het helemaal niet had gemerkt en Fons nam dit op als een groot compliment. We reden naar de "parkeerplek" en Naud heeft de motor uitgezet. Na een kleine check in het boekje stapte Naud uit en liep naar mama. Beiden waren ze apetrots en Naud zei dat hij had genoten. Vooral af en toe een hobbel wat hem (en papa) een grappig gevoel gaf in de buik vond hij grappig.

Na een bezoek aan de wc in de hangar te hebben gedaan (restaurant was dicht, dus tja) en even een lief klein hondje te hebben geaaid nog wat foto's in en rond het vliegtuig gemaakt en toen vol voldoening naar huis.

Naud heeft wat te vertellen op school en navraag van oma leerde dat Naud toch stiekem geen piloot wil worden. Maar hij wil zeker nog weer een keer vliegen en opa zei dat het misschien wel met het grote vliegtuig ging gebeuren! Opa, we houden je er aan. Al denk ik niet dat Naud daar naast de piloot komt te zitten...

Wij willen Stichting Hoogvliegers enorm bedanken voor deze unieke kans. Jullie hebben Naud en mij een mooie herinnering gegeven. Ook willen wij Fons enorm bedanken voor zijn tijd, vlucht en begeleiding.

Met vriendelijke groet,

Martijn