Shirley en Daisy van Steen
31 januari 2009Shirley en Daisy de Hoogvliegers
Het wordt steeds drukker in Nederland met nieuwe piloten, op 31 januari 2009 zijn Shirley en Daisy van Steen ook geslaagd voor hun Hoogvliegers examen en aan de verslagen van zowel de familie als die van Piloot Hans Bunt te zien was het een onvergetelijke ervaring, lees mee:
Verslag familie:
Zaterdag 31 januari 2009.
Stichting de Hoogvliegers
Vlieg-avontuur van Shirley en Daisy op vliegveld Seppe.
Een stralende dag, temperatuur rond het vriespunt met een koud windje.
De lucht zag er redelijk helder uit, kortom de weersgoden waren ons goed gezind.
Om twaalf uur zouden we onze piloot Hans Bunt ontmoeten.
Ja hoor, we kwamen aan en hij kwam ons al gelijk tegemoet.
Shirley wilde gelijk weten of we naar Curaçao zouden vliegen voor de dolfijn therapie.
Echter helaas voor haar werd het een vluchtje over een gedeelte van West Brabant.
We mochten niet richting Dorst vliegen, daar we in het vlieggebied van de vliegbasis Gilze Rijen zouden komen. Het was weekend en derhalve was er geen verkeersleiding.
Niet getreurd, het feit dat we mee mochten vliegen was al een feest.
Na een pet en een t-shirt ontvangen te hebben van Hans werd het tijd voor ons vlieg avontuur.
Shirley wilde dan weer niet dan weer wel vliegen. Kortom het was toch wel spannend voor haar. Maar de geruststellende woorden van piloot Hans en vader John achter in het vliegtuigje deden uiteindelijk haar bezwijken. Een koptelefoon op, geen muziek maar zeker minder herrie voor haar. Want hard geluid dat vindt ze maar niets. Daisy en moeder Jose mochten nog even geduld hebben.
Het opstijgen ging prima en we waren zo boven Willemstad. In eerste instantie keek Shirley alleen maar strak vooruit en was ze erg stil. Na een kwartiertje ontdooide ze en keek ze toch wel voorzichtig in de rondte. De gehele vlucht is goed verlopen. Het landen vond ze weer even spannend. De landing moest zacht van haar gebeuren en Hans had geen andere keus. Hans zette het vliegtuigje zeer zacht aan de grond. Nadat we naar de parkeerplaats waren getaxied en de motor was afgezet, zag je ineens een grote glimlach op Shirley’s gezicht. De spanning was er ineens af. Ze had genoten.
Nu was het de beurt aan Daisy en moeder Jose. Daisy genoot van het eerste moment. Ze had geen moeite met het opstijgen, vliegen en landen. Daisy had een klein beetje last van haar oren, maar heeft het geweldig naar haar zin gehad. Ze heeft ook boven een gedeelte van West Brabant gevlogen en ze zijn in de richting van Rotterdam gevlogen.
Kortom een fantastisch ervaring. Namens ons, Stichting Hoogvliegers bedankt en Hans in het bijzonder.
Verslag piloot Hans Bunt:
Hoogvliegers Shirley en Daisy.
Al begin januari hadden de ouders van Shirley en Daisy een verzoek gedaan om de beide dames ook lid te laten worden van het legioen Hoogvliegers en die wens is vandaag, op de laatste dag van januari in vervulling.
Om 12:00 uur hadden we afgesproken op een zonovergoten maar erg winderig Seppe. De meiden trokken enthousiast hun t-shirts aan en zetten hun Hoogvliegers petten op, ready to go!. Shirley is haar outfit direct gaan showen aan de bedienster van restaurant de Cockpit, dat we na de goede ervaringen in oktober als ontmoetingsplaats hadden gekozen.
Naarmate het moment van vliegen dichterbij kwam kreeg ze echter steeds meer bedenkingen. We besloten haar als eerste te laten vliegen met als morele steun haar vader. "We gaan toch niet hard hè?" was haar steeds terugkerende vraag. Nou, dat hebben we niet gedaan en zijn rustig vertrokken en na enige tijd durfde Shirley steeds vaker naar buiten te kijken. En toen de landing: Ook daar kreeg ik het verzoek om "niet zo hard" te gaan en dat is aardig gelukt. Na de landing parelde op Shirley's gezicht een brede glimlach die aangaf dat ze genoten had!
En toen Daisy: zelfverzekerd klom ze de kist in met deze vlucht haar moeder als morele steun, maar ze vertoonde geen greintje onrust! Ingetogen nam ze alles in zich op, keek haar ogen uit en liet zich dompelen in de rust die in de lucht heerste. Inmiddels was het iets turbulenter geworden maar dat was voor Daisy geen enkel bezwaar. Ook toen we hobbelend naar de landsbaan vlogen bleef ze enthousiast; voor Daisy gingen we zeker niet te hard!
Na de officiële uitreiking van de brevetten gingen we allemaal voldaan verder genieten van het weekend.
Hans Bunt