Evan is nu Hoogvlieger en vloog over zijn eigen huis

Afgelopen zondag was het zover, Evan werd Hoogvlieger! Voordat we vertrokken naar Lelystad Airport waren we ons de hele ochtend al aan het verheugen op wat er zou gaan gebeuren. Ook hadden we al uitgebreid besproken hoe een vliegtuig nou eigenlijk werkt en waarom die niet naar beneden valt. Best leerzaam.

Iets voor 14:00 uur kwamen we aan bij de hangar waar piloot Paul ons al stond op te wachten. Evan werd in een mooi Hoogvliegers-shirt gehesen en kreeg een coole pet. Toen was het tijd om de middag door te spreken. Paul legde uit hoe het vliegtuig bestuurt kan worden en hoe Evan dit zelf ook mag doen. Dat klonk wel spannend maar ook heel stoer. Verder legde Paul ons uit dat we op Lelystad Airport alles moeten vragen aan de luchtverkeersleiding. Zelfs het starten van de motor van het vliegtuig moest je vragen aan de verkeersleiding. We namen ook de route door die we zouden gaan vliegen. Evan en broer Lars vonden het allebei leuk om over ons eigen huis te vliegen in Dalfsen. Dat paste binnen de afstand die we konden afleggen. Yes! Het was mooi weer. De piloot besprak het weerbericht met ons, waar geen bijzonderheden op vermeld stonden die binnen onze route zouden vallen.

Tijd om naar het toestel te gaan. We deden samen de inspectie van het toestel. Controleren of alle lampjes het deden en of de besturing van het vliegtuig in orde was. Daarna mochten we allemaal instappen. Koptelefoon op, riemen vast. Klaar voor vertrek. O nee, we moesten eerst nog even tanken. Paul vroeg via de radio of de motor gestart mocht worden en of we konden taxiën naar het tankstation. Hier moesten we allemaal weer uit het vliegtuig, want tijdens het tanken mogen er geen passagiers in het vliegtuig zitten. Nu weer vragen om te starten en taxiën naar de start/landingsbaan.

Klaar om op te stijgen. Dat was leuk want we gingen steeds sneller, totdat we van de grond kwamen. De route ging eerst naar Apeldoorn, waar we over Paleis het Loo vlogen. Wat een grote, mooie tuin had dat paleis. Daarna richting ons huis in Dalfsen. Onderweg zagen we de IJssel die door het landschap slingerde. We kwamen langs bekende dorpen voor ons. Olst, Wijhe, Heino, zo naar ons eigen dorp. Evan mocht nu zelf ook even sturen. Wat een gek gevoel als het vliegtuig scheef gaat als je de knuppel beweegt. Dit was wel een beetje spannend dus we keken maar lekker naar buiten en lieten de besturing verder aan Paul over. We vlogen een rondje boven onze wijk en konden, als we goed keken, ons eigen huis zien. Wel lastig vanuit de lucht want het leek erg klein zo hoog vanuit de lucht. De route terug ging over Zwolle, waar we het huis van opa en oma probeerde te vinden. Verder langs de IJssel richting Kampen en vanaf daar zo langzaam aan weer terug naar Lelystad. Wat hebben we veel leuke dingen gezien vanuit de lucht. De tijd vloog om. Wat was dit een leuke ervaring. Paul bracht ons weer veilig aan de grond.

Evan heeft de dagen na zijn vlucht iedereen verteld van deze leuke ervaring. Hij heeft erover verteld in de klas op school en heeft zijn Hoogvliegersdiploma laten zien. Paul, heel erg bedankt voor de leuke, bijzondere middag. Dit zullen we niet snel vergeten. Ook Stichting Hoogvliegers hartelijk dank dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt.

Groeten van Hoogvlieger Evan, broer Lars en vader Kayr.