Marlou Holla en Jitske van Buren
11 april 200911 april 2009, een bijzondere dag want de vriendinnen Marlou Holla en Jitske van Buren werden allebei piloot en wat ook leuk was, is dat het voor piloot Daan de Meester zijn eerste Hoogvliegers ervaring was.
Er zijn heel veel leuke en mooie foto's gemaakt, klik hier om ze allemaal te bekijken!!
Hieronder uitgebreid verslag van allemaal, allereerst Marlou zelf:
piloot daan, ik vond het zo leuk, dat ik bijna nog een keer wou
ik vond het niet eng daan, weet je wat ik het allerleukste vond? dat ik zelf kon sturen
dank je weleen dikke kus van
MARLOU HOLLA (naam zelf getypt)
Ook de ouders van Marlou geven hun reaktie:
Een topdag, zaterdag 11 april 2009!
Vrijdag gaf piloot Daan de Meester een GO! Marlou’s avontuur ging toen echt van start, zoveel voorpret als we al hadden. We waren best al zenuwachtig toen we zaterdags richting het Aviodrome in Lelystad reden. Marlou en haar vriendinnetje Jitske zouden een dag eens heerlijk verwend gaan worden. De beide meisjes kennen elkaar via de jeugdreumavereniging. Ze zijn inmiddels dikke vriendinnen en nu ook nog samen een dag piloot zijn!We mochten met oma en onze vrienden ook een dag te gast zijn bij het Aviodrome, dat alleen is al geweldig. Om 11.30 uur kwamen de twee vliegtuigjes het platform op, om 12.00 uur vlogen we door de lucht boven Lelystad. Marlou vond het een beetje spannend, maar verder alleen maar leuk! Sturen en scherpe bochten maken, het vliegtuig ging op en neer (ohh onze buiken!). Mama laten gillen, wat een hoop lol hadden we samen met Anne (de grote zus van Jitske) en Daan in het vliegtuig. En wat was het mooi, vliegen boven Walibi, Ens en de Flevopolder.Een gevoel van geluk, Marlou wat ben jij een bofkont! Even vergeten dat je ziek bent, de enorme pijnen, alle medicijnen die je dagelijks moet gebruiken, alle nare prikken van de Thuiszorg en in het ziekenhuis.Ook voor ons als ouders, geweldig, een dag weg met elkaar en zo onbezorgd kunnen genieten en alles even vergeten.Daan die ons in oktober naar Mallorca had gevlogen. Daan die Marlou en ons spontaan uitnodigde voor vlucht met hem toen we stonden te wachten op Marlou’s loopfiets. Daan die meteen een tweede vliegtuig regelde toen hij van Jitske hoorde.
Stichting de Hoogvliegers, voor ons met het gezicht van Daan de Meester, enorm bedankt voor een onvergetelijke dag!
De ouders van Jitske stuurden ok meteen een leuk verslag:
Hoogvliegers bedankt.
Wat een geweldige topdag was het gisteren. Helaas kon het vliegen in februari niet doorgaan vanwege slecht weer, maar dat werd met het prachtige weer van zaterdag helemaal goed gemaakt.
Jitske mocht gaan vliegen samen met haar vriendinnetje Marlou. De zussen van Jitske, Anne en Femke mochten ook mee, Anne bij Marlou in en Femke bij Jitske in.
Marlou en Jitske kregen allebei het prachtige hoogvliegers tenue. Wat stond het prachtig.
Ze vlogen vanaf Lelystad via het ketelmeer en Nagele naar Ens. Daar gekeken naar ons eigen huis en toen via Walibi Flevo en Biddinghuizen weer terug naar Lelystad.
Na de geweldige vlucht, wat een ervaring, mochten we de rest van de dag nog heerlijk verder genieten in het Aviodrome. Een dag om nooit te vergeten.
Lieve Daan en Sebastiaan, bedankt voor deze onvergetelijke dag.
Arjen, Nienke, Anne, Femke en vooral Jitske van Buren. Ens
Verslag van piloot Daan de Meester:
Zaterdag 11 april was het de beurt aan Marlou Holla.... mijn eerste en tevens onvergetelijke Hoogvliegertje.... wat een schat!!! Marlou is ook de reden dat ik weer ben gaan vliegen in de kleine luchtvaart met heel veel plezier.
Kleine geschiedenis van mijn persoon:
Na het VWO ben ik in 1991 begonnen met een vliegopleiding waar ik in 1993 mee klaar was. Na een jaar op het vliegveld van Midden Zeeland te hebben gewerkt (voornamelijk rondvluchten) ben ik vervolgens naar Parijs vertrokken om daar ruim anderhalf jaar voor een bedrijf te vliegen in een zakenjet. Sinds 1996 ben ik werkzaam bij transavia.com als vlieger en al vrij snel heb ik mijn bevoegdheid om op kleine vliegtuigen te mogen vliegen laten vervallen (iets wat de meeste verkeersvliegers doen na verloop van tijd).
Al vrijwel vanaf het begin ben ik betrokken bij de Stichting Hoogvliegers, toeval of niet, vrijwel NOOIT televisie kijkend besloot ik op 27 september 2007 toch nog even Hart van Nederland te kijken... en daar zag ik deze reportage, eerste grote Hoogvliegersdag op Lelystad Airport.
Om een lang verhaal kort te houden, METEEN was ik zwaar onder de indruk van dit goede doel, het sprak me bijzonder aan, niet alleen vanwege het luchtvaart aspect maar zelf vader van 2 gezonde zoons vergeten we wel eens dat gezondheid een groot goed is. Hier was een groep mensen bezig om kinderen die geen normaal en/of zorgeloos bestaan kunnen leiden een onvergetelijke dag te geven zonder dat er even nagedacht hoeft te worden over ziek zijn... gewoon kind en sterker nog: piloot voor één dag. Prachtig...
Als hobby was ik al 6 jaar bezig met een luchtvaartportaalsite die ik begonnen ben, ATCBOX.com. Uitgegroeid tot een populaire plek op internet voor luchtvaart liefhebbers waar met een zeer hecht team dagelijks aan gewerkt wordt en vooral een groot (luchtvaart)netwerk heeft opgebouwd. Eén en één is twee, aansluiting zoeken bij de Stichting Hoogvliegers was in mijn beleving een uitstekend idee wat absoluut zijn vruchten heeft afgeworpen.
Toeval wil ook dat Jeroen Engelkes de oprichter/voorzitter van de Stichting Hoogvliegers is en ik Jeroen al vaag kende uit mijn vliegopleidingsperiode (hij zat toen in opleiding van de Marine op hetzelfde instituut) en tegenwoordig is Jeroen ook collega vlieger bij transavia.com
Sinds 27 september is mijn leven drastisch veranderd en zit vrijwel al mijn vrije tijd in de Stichting Hoogvliegers waar ik vooral verantwoordelijk ben voor de contacten met piloten die zich vrijwillig aansluiten bij de Stichting Hoogvliegers. Ook lever ik een grote bijdrage aan de website en telkens weer als we een verslag ontvangen van zowel het Hoogvliegertje als van de piloten bekruipt me het gevoel: Ik wil ook weer 'klein' vliegen met kinderen. Maar ja.... eerst weer les nemen, examen doen.... dat blijft een 'komt wel' verhaal.
Maar toen......
Oktober vorig jaar, ik moest voor de baas een vlucht naar Palma de Mallorca doen en daar aangekomen moesten we even wachten op een familie die van boord moest en het duurde even voordat het hulpmiddel van hun kindje naar boven werd gebracht en heel brutaal heb ik toen de lieve en vooral geduldige/dankbare mensen mijn kaartje gegeven zonder verder iets te zeggen. Fijne vakantie, meer niet.
Een paar weken later ontving ik een emailtje van deze familie en hoorde ik dat hun dochtertje Marlou heet. Marlou zou graag een keer vliegen en of dat echt mogelijk was. Uiteraard en op de vraag of haar vriendinnetje Jitske dan ook mocht vliegen was het antwoord ook JA.
Maar dan wil ik, als de omstandigheden het toelaten, Marlou ook m'n eerste Hoogvliegertje laten zijn. Even geduld bleek geen probleem dus ik ben direct aan de slag gegaan, heb enkele weken later 2 lessen genoten, examen gedaan en nu alweer enige weken weer bevoegd om op kleine vliegtuigen te vliegen.
Een eerdere afspraak met Marlou en ook haar hartsvriendinnetje Jitse viel in het water wegens slecht weer maar afgelopen zaterdag (11 april) was het dan eindelijk zo ver.
Prachtig (warm) weer, zonovergoten Lelystad en om 11:00 uur reden Sebastiaan Wooning (Wooning Aviation), die met Jitse zou vliegen, en ik het platform van het fantastische themapark Aviodrome op waar beide families al klaar stonden.
Kennismaking was bijzonder spontaan want er is heel wat mailwerk en telefoon aan deze dag vooraf gegaan. Alsof we elkaar al heel lang kennen zo voelde het.
De felbegeerde T-shirts en petjes werden overhandigd en gretig in ontvangst genomen
En daar staan ze hoor, vriendinnen in hart en nieren, Jitse (L) en Marlou (R)
Eerst even samen in een vliegtuig
En dan nog even met zusjes erbij samen met Sebastiaan Wooning op de foto bij het vliegtuig waar Jitske in zou gaan vliegen
Het zijn 2 ECHTE vriendinnen zie het armpje van Marlou
Nog een laatste foto van Marlou bij haar vliegtuig
En dan gaan we, Marlou is er klaar voor..... fasten your seatbelts
Eenmaal in de lucht pakt Marlou snel het stuur over en het is meteen duidelijk: Een ECHTE piloot..... ze glundert er helemaal van
Aandachtig luisterend naar wat instructies volgt ze deze snel op.. heel snel.
Al snel blijkt dat Marlou stuntvlieger wil worden. Links, rechts, omhoog en dan weer snel omlaag... we komen allemaal los van onze stoel
In de lucht zoeken we Jitse even op want we moeten even naar elkaar zwaaien
en daar woont Jitse in Ens.....
Helaas is het dan alweer tijd om terug te gaan en na een geslaagde vlucht nemen we afscheid en ik weet nog steeds niet wie nou het grootste plezier heeft beleefd, Marlou, Jitske of ik.... wat een voorrecht dat je dit kan en mag betekenen voor mensen en wat is het enthousiasme van de kinderen tof zeg....
Dank je wel Marlou voor het over de streep trekken wat mijn brevet weer geldig maken betreft. Mede dankzij jou ga ik nog veel kindjes ook piloot maken maar jij was mijn eerste..... en ik heb er enorm van genoten.
Lieve groetjes:
Daan
Reaktie van piloot Sebastiaan Wooning
Vlucht 11 april 2009 met Jitske
Al enige tijd voor deze datum ben ik door Daan benaderd om samen met hem een Hoogvliegervlucht te gaan maken. In eerste instantie zou deze vlucht al eerder plaatsvinden, echter door slecht weer kon het toen niet doorgaan.
Op 11 april was het dan zover. Samen met Daan taxiën wij de vliegtuigen van kantoor naar het platform van het Aviodrome. Daar stond een heel ontvangst comité van het Aviodrome klaar om ons te ontvangen. Erg vriendelijke allemaal.
Even later kwamen de families aanlopen. Na een korte introductie bleek dat ik met Jitske en Marlou zou gaan vliegen. Dit ging vooraf aan een uitgebreide fotoshoot. De dames wilde graag van alle hoeken op de gevoelige chip vastgelegd worden.
En toen was het instappen, korte uitleg en de motoren konden gestart worden.
Zoals afgesproken gingen wij de woonplaats (Ens) van boven bekijken. Via Swifterbant en het Ketelmeer kwamen wij bij Ens terecht. De dames vonden het prachtig.
Daarna vlogen wij rustig terug naar Lelystad met Daan aan onze staart hangend.
Na de landing was iedereen helemaal lyrische over de vlucht. In alle hektiek vergeten het certificaat te tekenen maar deze heb ik kort na de vlucht per post opgestuurd.
Ook verscheen een artikel in het Haarlems Dagblad, klik hier !
En in het Haarlems Weekblad ook een artikel: klik hier !
En Marlou maakte nog iets HEEL moois voor piloot Daan die nu TROTS in zijn werkkamer hangen:
Graag maken we van de gelegenheid gebruik om Sebastiaan Wooning van Wooning Aviation hartelijk te bedanken voor het altijd klaar staan voor de Stichting Hoogvliegers. Wat we ook verzinnen, Sebastiaan en zijn medewerkers werken altijd zeer enthousiast mee en niets is te gek, ALLES kan voor het goede doel, KLASSE!!
Tevens een groot compliment voor het Aviodrome. De ontvangst van de Hoogvliegertjes is altijd keurig geregeld en de medewerking van de mensen aldaar maakt het een compleet dagje uit.