Sam Stemerdink

Na een paar weken wachten voor mijn papa en mama en één week voor mij (papa en mama wisten het al eerder), was het 5 juli zover: ik, Sam, mocht gaan vliegen met Isabel van Oorschot via de Stichting Hoogvliegers.

Om 12:30 uur waren we op vliegveld Seppe bij Bosschenhoofd waar we kennis maakten met pilote Isabel die al op ons stond te wachten. Na het voorstellen en uitleg van Isabel hoe een en ander in het werk zou gaan die middag, was het wachten op de verlate terugkomst van het vliegtuig. Intussen had ik van Isabel al mijn Hoogvliegers- t-shirt en –pet gekregen, erg leuk.

Bij het vliegtuig, een Piper met ‘kenteken’ PH-SNE, legde Isabel mij uit hoe je het vliegtuig naar links en naar rechts en naar beneden en naar boven kan sturen. Ik kon niet wachten om het te proberen, maar moest wachten tot we veilig hoog in de lucht waren.

De vlucht ging eerst richting de Biesbosch en onderweg mocht ik zelf ook sturen. Bochtjes naar rechts en naar links. Volgens Isabel ben ik een natuurtalent, maar mijn moeder die een beetje misselijk achterin zat zal daar wel anders hebben gedacht op dat moment.

Van de Biesbosch zijn we naar Breda gevlogen om een paar rondjes boven ons huis te maken en vervolgens richting NAC-stadion om bij mijn oma over te vliegen. Hartstikke gaaf om dat van boven allemaal te zien.

Nadat ik nog een paar keer wat bochtjes mocht maken en wat naar boven en naar beneden mocht sturen, vlogen we weer terug naar Seppe. Daarna moest ik helaas (of gelukkig?) het sturen overlaten aan Isabel voor een veilige landing.

Met een rood hoofd van de spanning en opwinding liepen we terug naar het clubhuis waar ik ook nog mijn Hoogvliegers-brevet met mijn naam erop van Isabel kreeg. Trots heb ik mijn Hoogvliegers-shirt, pet en brevet de volgende dag op school laten zien.

Ik wil, ook namens mijn papa en mama, de stichting Hoogvliegers en Isabel van Oorschot in het bijzonder bedanken voor de geweldige belevenis deze middag.

Groetjes van Sam, mama en papa Stemerdink.

---

Reaktie piloot Isabel

Zondag 5 juli word ik enthousiast begroet door Sam op Seppe. We gaan eerst even naar de toren, waar we een mooi overzicht hebben op de baan. Ons vliegtuig, call-sign PH-SNE, is nog in de lucht dus we melden ons vast aan met verwachtte vertrektijd (ETD): 45 minuutjes.

Rond half 2 lopen we naar het vliegtuig. Sam controleert visueel beide brandstoftanks of we voor de vlucht moeten tanken. Nee, ze zitten netjes voor 3/4 vol. Papa en mama mogen als 1e instappen, dan volg ik en Sam als laatste. Achterin ziet het er warm uit, dus we laten de deur nog even open terwijl Sam samen met mij de preflight checks doorloopt.

We hebben baan 25 en verlaten het circuit met een noordelijke bocht over Oudenbosch heen. Richting Biesbosch. Net voorbij het riviertje de Mark wordt Sam toch wel nieuwsgierig hoe zijn huis vanuit de lucht eruit ziet. We draaien via de A16 richting Breda en maken radiocontact voor toestemming om de CTR van Gilze binnen te vliegen. Sam heeft al even rechtuit kunnen vliegen en ik ben onder de indruk van zijn rechterbochten! Boven Breda doen we nog wat bochtjes, en dan is het alweer tijd om bij de radio te melden dat we Gilze CTR weer gaan verlaten. Sam is een geweldige co-piloot, volgt al mijn bewegingen, incl het radioknopje;), en had makkelijk gelijk en in vloeiende beweging het vliegen over kunnen nemen. Via Zevenbergen komen we terug het circuit in en landen weer op Seppe. Sam en ik lopen nog even naar de toren om ons af te melden. Sam vraagt de havenmeester hoe laat we geland zijn: 14:38 lokale tijd.

Ondanks het heiige en warme weer, was het een geweldige vliegmiddag. Sam, dankjewel dat je mijn co-piloot wilde zijn!

Groetjes van Isabel