Zeno Kok

Verslag hoogvliegersdag Zeno Kok

Op 4 april ben ik met mijn vader en moeder en mijn grote broer Ares naar de hoogvliegersdag in Lelystad geweest. Het was super, ik mocht met een hele grote truck meerijden, het was de vetste die er bij was! Ook op het vliegveld was het gezellig met allemaal lieve mensen en andere kinderen. Het was natuurlijk wel jammer dat we door het weer niet echt konden vliegen, maar taxiën was ook al leuk. Het was alles bij elkaar toch een erg leuke dag.
Daarna heeft een aardige mevrouw met mijn vader een afspraak gemaakt om nog eens echt te gaan vliegen. De eerste afspraak kon weer niet door gaan omdat het te hard waaide, alweer dat weer! Gelukkig was het op 17 juni mooi weer en ging de afspraak toen wel door. Samen met mijn grote broer en mijn vader gingen we naar vliegveld Hilversum. Daar kwam die aardige mevrouw, die dus ook een hele goede piloot is en Marielle heet, ons meteen dag zeggen.
Samen met haar zouden we gaan vliegen, waar ik natuurlijk hartstikke veel zin in had. Mijn vader en Ares mochten ook mee en die hadden er ook veel zin in.

We gingen naar het vliegtuig toe en stapten in. Jammer genoeg voelde Ares zich toen een beetje ziek en wilde hij liever niet mee. We gingen voor de zekerheid eerst nog een klein rondje rijden, maar hij wilde echt niet mee. Ik denk dat hij het toch op het laatst een beetje eng vond. Geeft niks, het is natuurlijk ook wel spannend. Mij maakt dat niets uit, ik durfde wel te vliegen want iedereen zei dat Marielle de allerbeste piloot was. In het vliegtuig kregen we allemaal een koptelefoon met een microfoon op, zodat we met elkaar konden praten. Dat vond ik heel leuk en ik heb wel tien keer “papa poepie” gezegd. Ik was wel stil als Marielle belangrijke dingen moest zeggen, want we hadden afgesproken dat we heel goed naar de piloot zouden luisteren. Net als een kapitein op een schip is de piloot de baas in het vliegtuig.
Marielle keek op een lijst om te zien of alles goed was en toen vertrokken we.
Op het grasveld ging het vliegtuig eerst heel hard rijden en toen ging het de lucht in!
We waren aan het vliegen! Het vliegtuig schudde af en toe wel een beetje, maar dat had Marielle al verteld. Ze zei dat het net was of je over een hobbelige weg zou rijden en zo was het ook. Volgens mij vond mijn vader dat ook wel een beetje eng, al zegt hij zelf van niet.
Alle auto’s en huizen en mensen werden pietepeuterig klein, het leek wel minispeelgoed. We zagen van alles en Marielle vertelde daar leuke dingen over. We zagen een kasteel dat het Muiderslot heette en een autoweg en heel veel water en een eiland dat net een grote nul was. Dat heete Pampus, zei Marielle, en het gat in de nul was volgens haar een oud fort wat op het eiland stond. Ook zagen we een ander vliegtuig vliegen, dat geen motor had, maar zomaar in de lucht zweefde. In het vliegtuig heb ik een paar goede moppen verteld waar Marielle en papa om moesten lachen.

Toen gingen we weer landen en werd alles weer langzaam steeds minder klein. Ik merkte haast niet dat het vliegtuig neerkwam op het gras, zo goed had de piloot gestuurd. Ik vond het vet kicken om te vliegen en ik vond ook de cola die ik daarna kreeg erg lekker. Mijn broer had in de verkeerstoren mogen kijken en die had dat ook heel leuk gevonden. Ik kreeg ook nog een mooie sticker en toen was de dag afgelopen. Ik vond het heel erg leuk en ik heb een geweldige dag gehad. Bedankt, Marielle, de meneer van wie het vliegtuig is (je ziet hem op de foto) en alle andere hoogvliegers!