Stijn Schoonderwoerd

HOOGVLIEGER STIJN

Zondag 30 augustus 2009, mocht ik vliegen in een Piper Warrior, vanaf Rotterdam Airport.
Ik was 06.00 uur uit bed, want ik kon niet wachten!

We hadden met onze piloot, Benjamin Sindram, 10.00 uur afgesproken bij Vliegclub Rotterdam.
Na het bespreken van de vlucht, ging het dan werkelijk gebeuren. Na een grondige inspectie rondom het vliegtuig, controle van de motor en het doorlopen van de checklisten, wilde ik toch wel even weten waarvoor alle knoppen waren.

Na toestemming van de verkeerstoren konden we gaan taxiën naar de tankplaats, waarna ik na het aarden van het vliegtuig, de vleugels vulde.

Bij het taxiën naar de startbaan zagen we ook een vliegtuig van transavia naar de startbaan gaan, maar die moest lekker op ons wachten.

Op de startbaan gaf Benjamin mij het teken, waarop we samen de kist in de lucht trokken.
Ik kon het haast niet geloven dat ik vloog. We vlogen over de Kralingse plas richting de spoorbaan richting Gouda, waar we over ons huis vlogen. Hiervandaan gingen we richting Kinderdijk.

Na melding van onze positie aan de verkeerstoren bij punt Romeo (Ridderkerk) vervolgden we onze reis naar punt Foxtrot (Feijenoordstadion),

alwaar we toestemming kregen om over de Euromast te vliegen. Hier zag ik opeens mijn ziekenhuis (Sophia kinderziekenhuis). Ook konden we hiervandaan gewoon op zee kijken.

Het werd tijd om de landing in te zetten. Voor ons zagen we naast de landingsbaan 4 witte lampen.
Benjamin vertelde dat we te hoog vlogen en gingen dus verder dalen. Nu werden dezelfde lampen een voor een rood, wat betekende dat we op de juiste aanvlieghoogte vlogen. Net voor de landing hadden we wel last van de wind, maar het vliegtuig kwam heel rustig aan de grond, waar we weer naar de vliegclub terugkwamen. Daar stond het ontvangstcomité ons al op te wachten.

Wat was dit geweldig, maar we waren nog niet klaar, verzekerde Benjamin ons.

Even later kwam er een bus voorrijden van Rotterdam Airport, we mochten met z'n allen mee voor een rondleiding over het vliegveld. Na de ronde over het vliegveld kwam opeens de luchtvaartpolitie naar ons toe en mocht ik nog een ronde met zwaailicht en sirenes over de startbaan.

Ook de brandweer deed nog een duit in het zakje en gaf een rondleiding door de kazerne en we mochten met het bluskanon op een van de wagens spuiten.

Nu was het toch echt voorbij en moesten we afscheid nemen. Eenmaal thuis zei ik tegen papa en mama dat ik één ding jammer vond; dat we weer naar huis gingen!
Maar ik heb er in ieder geval weer een held bij, piloot BENJAMIN SINDRAM!!!

Wij willen iedereen bedanken, die een bijdrage hebben geleverd aan deze dag.
Het is toch waanzinnig dat op een luchthaven als Rotterdam Airport, zoiets mogelijk wordt gemaakt, fijn dat er toch zoveel mensen zijn die zich inzetten voor de medemens.

Nogmaals BEDANKT!!! 

Stijn Schoonderwoerd, familie en vrienden

Klik hier voor een leuke slideshow van alle foto's die gemaakt zijn !!

 

 

---

Reaktie piloot Benjamin Sindram

 

Waanzinnig!

(Alles in 1 woord samengevat!)

Hallo mevrouw Nowee, hallo luchthavenbrandweer, hallo Stichting Hoogvliegers,

Ik weet werkelijk niet hoe ik iedereen op Rotterdam Airport kan bedanken voor alles wat er vandaag voor Stijn uit de kast is getrokken. Ik dacht: Stukje vliegen, rondje in de brandweerauto en 2 uur later gaat iedereen weer blij naar huis... Maar de hele dag duurde wel 5 uur, de bus stond al voor ons klaar bij de landing, een rit (met runwaylights!) over de 24, sjezen in een politieauto met zwaailicht, niet alleen rijden in de brandweerwagen, maar ook 60 meter ver spuiten met het waterkanon, wat een geweldige organisatie!

Dit was niet alleen voor Stijn de ervaring van zijn leven, voor mij als vlieger net zo goed. Stijn had naast zijn ouders nog 14 (!) andere begeleiders meegenomen; nog nooit heb ik na de landing onder zo'n gejuich het vliegtuig verlaten :-). Iedereen was zwaar onder de indruk, ikzelf had toen ik thuiskwam spierpijn in mijn kaken van het (glim)lachen de hele dag.

Stijn is een keurig manneke, superbeleefd, geïnteresseerd, nieuwsgierig en intelligent. Op twee momenten kreeg ik het bijna te zwaar; toen hij zijn Hoogvliegers-tshirt aantrok kreeg ik een glimp van zijn buik te zien, vol littekens werkelijk van boven naar beneden... Later in de lucht, komend vanaf De Kuip via de Euromast wijst Stijn, nadat ik puntje Papa (het St. Franciscusgasthuis) heb laten zien, feilloos het Sophia kinderziekenhuis aan "Kijk, dat is mijn ziekenhuis!"; wat een mannetje.

Ik ben door alle 16 begeleiders en ook door Stijn zelf uitvoerig bedankt voor alle goede zorgen; deze dank reik ik graag aan iedereen verder. Wat heerlijk dat er mensen zijn zoals jullie!

Groeten,
Benjamin Sindram

PS Ik heb geen mailadres van de politie, de buschauffeur en security, ATC  of van de dienstdoende (A?)-ploeg van de brandweer. Kunnen jullie mijn grote waardering aan alle deelnemers verder sturen?