Mark Paulussen
05 april 2010Op maandag 5 april was het dan zo ver. Ik (Mark Paulussen, mijn broertje Nick en mijn papa) zouden gaan vliegen met Hans Jacobs.
We vlogen vanaf de NATO basis in Geilenkirchen. Het op de basis rijden met onze auto was al een belevenis op zich.
Eenmaal in de buurt van de hangar en het vliegtuig vond ik het wel heel erg spannend. Hans stelde mij snel gerust. Eerst kreeg ik een petje en een t-shirt. Deze deed ik meteen aan. Daarna gingen we samen het vliegtuig inspecteren en legde Hans ook wat uit over het vliegtuig.
Toen was het tijd om in te stappen. Ook deden we alle vier een koptelefoon op zodat we elkaar konden verstaan tijdens onze vlucht. Ik wilde heel graag naar ons huis, mijn school en naar mijn opa's en oma's. Dit kon allemaal! Het spannendste van alles vond ik het opstijgen. Ik kon alles heel goed zien.
We hebben ruim een half uur gevlogen.
Nadat we het vliegtuig weer op zijn plaats hadden gezet had Hans voor mij nog een verrassing.
Ik kreeg een heus hoogvliegersdiploma!!
Ook kregen Nick en ik nog een sticker van Stichting Hoogvliegers. Het was een geweldige dag!
Hierbij willen wij(ouders van Mark) Stichting Hoogvliegers maar ook zeker Hans Jacobs bedanken. Door het mail contact van te voren was voor Mark al heel veel duidelijk. Omdat Mark autistisch is is het heel belangrijk dat hij weet wat er gaat gebeuren, wat van hem verwacht wordt. Hans dacht ook echt met ons mee. Eenmaal op de basis zorgde Hans er ook voor dat er even geen andere mensen naar hem en Mark kwamen. Zo kon hij Mark ook echt geruststellen. Wij ouders konden ook een stapje terug doen. Mark werd voor even een hoogvlieger. En natuurlijk was het voor Nick ook een belevenis. Het is voor hem ook niet altijd even makkelijk maar hij mocht nu wel mee!!
Nogmaals Hans en Stichting Hoogvliegers BEDANKT!
Mark, Nick, Ton en Nicole
We vlogen vanaf de NATO basis in Geilenkirchen. Het op de basis rijden met onze auto was al een belevenis op zich.
Eenmaal in de buurt van de hangar en het vliegtuig vond ik het wel heel erg spannend. Hans stelde mij snel gerust. Eerst kreeg ik een petje en een t-shirt. Deze deed ik meteen aan. Daarna gingen we samen het vliegtuig inspecteren en legde Hans ook wat uit over het vliegtuig.
Toen was het tijd om in te stappen. Ook deden we alle vier een koptelefoon op zodat we elkaar konden verstaan tijdens onze vlucht. Ik wilde heel graag naar ons huis, mijn school en naar mijn opa's en oma's. Dit kon allemaal! Het spannendste van alles vond ik het opstijgen. Ik kon alles heel goed zien.
We hebben ruim een half uur gevlogen.
Nadat we het vliegtuig weer op zijn plaats hadden gezet had Hans voor mij nog een verrassing.
Ik kreeg een heus hoogvliegersdiploma!!
Ook kregen Nick en ik nog een sticker van Stichting Hoogvliegers. Het was een geweldige dag!
Hierbij willen wij(ouders van Mark) Stichting Hoogvliegers maar ook zeker Hans Jacobs bedanken. Door het mail contact van te voren was voor Mark al heel veel duidelijk. Omdat Mark autistisch is is het heel belangrijk dat hij weet wat er gaat gebeuren, wat van hem verwacht wordt. Hans dacht ook echt met ons mee. Eenmaal op de basis zorgde Hans er ook voor dat er even geen andere mensen naar hem en Mark kwamen. Zo kon hij Mark ook echt geruststellen. Wij ouders konden ook een stapje terug doen. Mark werd voor even een hoogvlieger. En natuurlijk was het voor Nick ook een belevenis. Het is voor hem ook niet altijd even makkelijk maar hij mocht nu wel mee!!
Nogmaals Hans en Stichting Hoogvliegers BEDANKT!
Mark, Nick, Ton en Nicole