Christiaan Weber
10 april 2010Ik weet nu niet meer wat ik later worden wil!
Zaterdag 10 april 2010 is een dag die we niet meer vergeten, dankzij de stichting Hoogvliegers!
’s Ochtends wordt Christiaan samen met zijn vriendje Senna (ook een leukemie patientje uit het AMC/ Flevoziekenhuis) door een grote amerikaanse auto met politie escorte opgehaald. Het was eerst wel even schrikken. Allemaal sirenes, fotografen en zelfs een cameraploeg. Maar….. toen kon het grote genieten beginnen. Samen met zijn broertje Laurens, mama, Senna en zijn moeder door alle rode stoplichten met spoed naar het vliegveld van Lelystad.
Bij aankomst ontving Christiaan een echte boardingpass. Al snel kwam piloot Henk ons ophalen voor de luchtdoop van Christiaan als piloot. Al huppelend aan de hand van piloot Henk liepen ze over het platform naar het vliegtuig. Prachtig vond hij het, via een echte koptelefoon praten met de piloot, de verkeerstoren en zijn broertje en papa achterin.
Na een flitsende take-off werd er koers gezet naar ons huis in Almere. Van piloot Henk mocht Christiaan zelf ook de stuurknuppel vasthouden. Reuzetrots en in opperste concentratie hield hij daarbij de schermen in de gaten. Christiaan en Laurens genoten zichtbaar. Alle knopjes en metertjes waren natuurlijk een enorme uitdaging voor de heren.
Na de landing kon er naar hartelust genoten worden van alle activiteiten in en om de hangar. De jongens hebben zich geen moment verveeld. Gezeten op een politiemotor werd Christiaan door een motoragent gevraagd wat hij later graag wilde worden. Dit bleek opeens een enorm moeilijke vraag. Hij wilde eigenlijk politieman worden maar nu leek hem piloot ook erg leuk. Hij wist het niet meer. Gelukkig bood de motoragent uitkomst. Hij kon ook piloot worden van een politiehelikopter!
Als afsluiting van de dag mocht Christiaan nog een keer hoogvliegen. In een grote oude dubbeldekker met 9 andere passagiers een vlucht richting de Veluwe.
Stichting Hoogvliegers bedankt voor deze geweldige dag. We waren in de wolken!
Groetjes Christiaan (5), Laurens (3), Harm en Joke
Zaterdag 10 april 2010 is een dag die we niet meer vergeten, dankzij de stichting Hoogvliegers!
’s Ochtends wordt Christiaan samen met zijn vriendje Senna (ook een leukemie patientje uit het AMC/ Flevoziekenhuis) door een grote amerikaanse auto met politie escorte opgehaald. Het was eerst wel even schrikken. Allemaal sirenes, fotografen en zelfs een cameraploeg. Maar….. toen kon het grote genieten beginnen. Samen met zijn broertje Laurens, mama, Senna en zijn moeder door alle rode stoplichten met spoed naar het vliegveld van Lelystad.
Bij aankomst ontving Christiaan een echte boardingpass. Al snel kwam piloot Henk ons ophalen voor de luchtdoop van Christiaan als piloot. Al huppelend aan de hand van piloot Henk liepen ze over het platform naar het vliegtuig. Prachtig vond hij het, via een echte koptelefoon praten met de piloot, de verkeerstoren en zijn broertje en papa achterin.
Na een flitsende take-off werd er koers gezet naar ons huis in Almere. Van piloot Henk mocht Christiaan zelf ook de stuurknuppel vasthouden. Reuzetrots en in opperste concentratie hield hij daarbij de schermen in de gaten. Christiaan en Laurens genoten zichtbaar. Alle knopjes en metertjes waren natuurlijk een enorme uitdaging voor de heren.
Na de landing kon er naar hartelust genoten worden van alle activiteiten in en om de hangar. De jongens hebben zich geen moment verveeld. Gezeten op een politiemotor werd Christiaan door een motoragent gevraagd wat hij later graag wilde worden. Dit bleek opeens een enorm moeilijke vraag. Hij wilde eigenlijk politieman worden maar nu leek hem piloot ook erg leuk. Hij wist het niet meer. Gelukkig bood de motoragent uitkomst. Hij kon ook piloot worden van een politiehelikopter!
Als afsluiting van de dag mocht Christiaan nog een keer hoogvliegen. In een grote oude dubbeldekker met 9 andere passagiers een vlucht richting de Veluwe.
Stichting Hoogvliegers bedankt voor deze geweldige dag. We waren in de wolken!
Groetjes Christiaan (5), Laurens (3), Harm en Joke