Matthew Groen
21 april 2010Hallo Hoogvliegers of aanstaande Hoogvliegers,
Mijn mama had gehoord van een mama van een klasgenootje van mij dat haar zoontje had gevlogen met de Stichting Hoogvliegers en heeft de website doorgegeven waar we ons konden opgeven als we daar zin in hadden.
Mama heeft eerst gewacht met het aan mij doorgeven want ze wist nog niet hoelang de wachttijden zouden zijn, want welk kind wil dit nou niet doen…
Al gauw werd er contact met ons opgenomen of we 21 april wilde vliegen met Rob van Es. Nou daar zei mijn mama geen nee tegen, mama vertelde het tegen me een weekje voordat we zouden gaan vliegen. Ik werd er wel een beetje zenuwachtig van. Omdat ik twee passagiers mocht meenemen dacht ik meteen aan mijn mama en mijn neef Yoshi.
Eindelijk was het dan zover, het was 21 april, in de ochtend moest ik gewoon naar school toe en ik kon eigenlijk niet wachten tot we weer naar huis konden want ik wilde zo graag vliegen. Mijn neef Yoshi had er ook veel zin in, samen met hem en mama zijn we naar het vliegveld in Rotterdam gereden, we konden het makkelijk vinden en als snel hadden we ons aangemeld en moesten we even wachten.
Al snel kwam Rob van Es zich voorstellen, hij had een pakje bij zich en haalde er een Hoogvliegers pet en T-shirt uit. Deze heb ik meteen aangetrokken en opgezet. Nadat hij is gaan tanken met het vliegtuig kwam hij ons halen en mochten we instappen. Het opstijgen ging hartstikke goed, ik zat voorin en kon alles goed zien uit het zijraampje. We hebben over Rotterdam, Waddinxveen, Zoetermeer, Pijnacker en Maasland gevlogen in een woord geweldig…….
Ik was ook helemaal niet misselijk, mijn mama en neef Yoshi die achterin zaten werden wel misselijk en zij waren dan ook blij toen we weer geland waren. Van mij mocht de vlucht nog veel langer duren, maar ik heb veel gezien en alles was zo klein in de lucht… Ook mocht ik van Rob van Es een stukje zelf vliegen, ik stuurde alsof ons leven ervan afhing, zo gaaf…
Het was echt een middag die ik nooit meer zal vergeten, jammer genoeg mag je dit maar een keer in je leven doen… want oohh het was echt gaaf!!!
Hierbij wil ik alle mensen die dit mogelijk maken voor ons heel erg bedanken, en dan natuurlijk ook Rob van Es want hij was de piloot. Ik heb ook nog wat foto’s gemaakt dus dan kunnen jullie zien hoe mooi het is in de lucht.
Veel groetjes van Matthew Groen
.jpg)
Mijn mama had gehoord van een mama van een klasgenootje van mij dat haar zoontje had gevlogen met de Stichting Hoogvliegers en heeft de website doorgegeven waar we ons konden opgeven als we daar zin in hadden.
Mama heeft eerst gewacht met het aan mij doorgeven want ze wist nog niet hoelang de wachttijden zouden zijn, want welk kind wil dit nou niet doen…
Al gauw werd er contact met ons opgenomen of we 21 april wilde vliegen met Rob van Es. Nou daar zei mijn mama geen nee tegen, mama vertelde het tegen me een weekje voordat we zouden gaan vliegen. Ik werd er wel een beetje zenuwachtig van. Omdat ik twee passagiers mocht meenemen dacht ik meteen aan mijn mama en mijn neef Yoshi.
Eindelijk was het dan zover, het was 21 april, in de ochtend moest ik gewoon naar school toe en ik kon eigenlijk niet wachten tot we weer naar huis konden want ik wilde zo graag vliegen. Mijn neef Yoshi had er ook veel zin in, samen met hem en mama zijn we naar het vliegveld in Rotterdam gereden, we konden het makkelijk vinden en als snel hadden we ons aangemeld en moesten we even wachten.
Al snel kwam Rob van Es zich voorstellen, hij had een pakje bij zich en haalde er een Hoogvliegers pet en T-shirt uit. Deze heb ik meteen aangetrokken en opgezet. Nadat hij is gaan tanken met het vliegtuig kwam hij ons halen en mochten we instappen. Het opstijgen ging hartstikke goed, ik zat voorin en kon alles goed zien uit het zijraampje. We hebben over Rotterdam, Waddinxveen, Zoetermeer, Pijnacker en Maasland gevlogen in een woord geweldig…….
Ik was ook helemaal niet misselijk, mijn mama en neef Yoshi die achterin zaten werden wel misselijk en zij waren dan ook blij toen we weer geland waren. Van mij mocht de vlucht nog veel langer duren, maar ik heb veel gezien en alles was zo klein in de lucht… Ook mocht ik van Rob van Es een stukje zelf vliegen, ik stuurde alsof ons leven ervan afhing, zo gaaf…
Het was echt een middag die ik nooit meer zal vergeten, jammer genoeg mag je dit maar een keer in je leven doen… want oohh het was echt gaaf!!!
Hierbij wil ik alle mensen die dit mogelijk maken voor ons heel erg bedanken, en dan natuurlijk ook Rob van Es want hij was de piloot. Ik heb ook nog wat foto’s gemaakt dus dan kunnen jullie zien hoe mooi het is in de lucht.
Veel groetjes van Matthew Groen