David Snellen

We kwamen aan in Geilenkirchen we waren met de auto gekomen.



We kwamen aan en toen moesten we bij meneer Hans Jacobs in zijn rode volvo .
John  , ik en Becky zaten achterin en de auto kwam daardoor niet meer zo goed vooruit .
Het was een hele stad waar we doorgingen maar toen kwamen we bij de vliegtuiggarage.
Daar waren twee meneren die Duits praatten.
Toen ging de garage open en moest meneer Hans het vliegtuig eruit trekken .
Het vliegtuig was mooi wit met een streep rood.



Er hingen vlagjes aan het vliegtuig dat waren de punten die hij moest controleren.
Toen dat klaar was mochten we het vliegtuig in en kregen we een koptelefoon op waardoor we elkaar konden horen .



We reden naar de startbaan in het vliegtuig
Ik had een eigen stuur. Er waren heel veel knopjes en lichtjes .

Ik zat voorin samen met meneer Hans ,  Becky en Adrie  zaten achterin. De huisjes waren heel klein en de autootjes ook heb ik zelfs en zwembadje gezien .
Oma en Landa zouden met doeken in de tuin gaan staan zwaaien maar we hadden hun niet gezien .
Er was veel wind en daardoor ging het vliegtuig af en toe schuin . Dan gilde Becky een beetje van de kriebels .
Het was jammer genoeg best snel afgelopen. We draaiden om en even later kwamen we weer
aan op de landingsbaan .
Daar moest meneer Hans weer even alleen met de meneren praten  . In het Duits .
John stond daar foto’s te trekken en te zwaaien.

Toen reden we weer met het vliegtuig terug naar de hongaar .
Ik mocht toen even sturen , dat was heel leuk .
Toen heb ik een vliegbrevet gekregen en een cola we liepen toen ergens langs en daar was een meneer een vliegtuig van stukjes hout aan het maken.
Toen reden we weer terug met de volvo en toen gingen we naar huis .
Het was een superdag geweest !
En dat dankzij stichting hoogvliegers en meneer Hans .!

Dank u wel , David Snellen .